Текст и перевод песни Michał Bajor - Naszych Matek Maleńkie Mieszkanka

Naszych Matek Maleńkie Mieszkanka

Mały balkon nasturcja porasta
I trzepocze na wietrze firanka
Świecą zmierzchem w ciemnej ścianie miasta
Naszych matek maleńkie mieszkanka

Matka dzień o świtaniu zaczyna
Szarym wróblom okruchy wymiata
Czasem świeczkę zapali za syna
Co wyfrunął daleko do świata

W matki domu zeschły wrzos i mięta
Listy, które oszczędziła wojna
W matki domu codzienność odświętna
W matki domu powszedniość, powszedniość dostojna

Biegnący przez huczący kram dnia twego
Tak dawno już nie byłeś tam

Przytulone jak jaskółcze gniazda
Ciepłym gwarem świergoczą co ranka
W ciemnej ścianie ogromnego miasta
Naszych matek maleńkie mieszkanka

W matki wzroku niepokój odważny
O dziś, jutro, o dziecko sąsiada
Tutaj nie ma spraw małych, nieważnych
Tu każdemu należy się rada

Przez to miejsce maleńkie i schludne
Biegnie prosto i dalej gna w przestrzeń
Twego życia zerowy południk
Byś mógł sobie określić gdzie jesteś

Aż nadejdzie zwyczajny poranek
I któregoś zwykłego poranka
Zogromnieją w pałace lustrzane
Naszych matek maleńkie mieszkanka

Uśmiech matek ozdobi oblicze
Matki będą powtarzały sobie
Że dziś muszą wrócić królewicze
Zagubieni po świecie synowie

Każda matka łzę jasną uroni
Drzwi otworzy niezgrabnie i prędko
Syn królewicz wrócił szóstką koni
Nie, to tylko pan listonosz, z rentą

Biegnący przez huczący kram dnia złego
Tak dawno już nie byłem tam
Dlaczego?

My Mother's Tiny Apartment

A small balcony is overgrown with nasturtium
And a curtain flutters in the wind
They shine in the twilight against the dark wall of the city
My mother's tiny apartment

Mother starts the day at dawn
She sweeps away crumbs for the grey sparrows
Sometimes she lights a candle for her son
Who flew far away to the world

In my mother's house, dried heather and mint
Letters that the war spared
In my mother's house, everyday life is festive
In my mother's house, everyday life, everyday life is dignified

Running through the roaring market of your day
You haven't been there for so long

Nestled like swallow's nests
They chirp with warm chatter every morning
Against the dark wall of the huge city
My mother's tiny apartment

In my mother's eyes, a brave anxiety
About today, tomorrow, about the neighbor's child
There are no small, unimportant matters here
Everyone deserves advice here

Through this tiny, tidy place
It runs straight and further on, it rushes into space
The zero meridian of your life
So that you can tell yourself where you are

Until the usual morning comes
And one ordinary morning
My mother's tiny apartment will grow into mirrored palaces
My mother's tiny apartment

Mothers' smiles will adorn their faces
Mothers will tell themselves
That today the princes must return
Sons lost in the world

Every mother will shed a bright tear
She will open the door clumsily and quickly
The prince son returned with six horses
No, it's just the postman, with the pension

Running through the roaring market of the evil day
You haven't been there for so long
Why?