Ogrzej mnie - Michał Bajor перевод на немецкий

Ogrzej mnie

Dzień, czy noc, czy to skwar, czy
Też mróz, jednaka treść
Nieodmiennie rozbrzmiewa w tej piosence:
Memu ciału wystarczy
Trzydzieści sześć i sześć,
Mojej duszy potrzeba znacznie więcej.
Memu ciału wystarczy
Coś wypić i coś zjeść,
Trochę pospać na boku czy na wznak
I nasz cud gospodarczy
Zapewnia mi to, lecz
Moja dusza codziennie prosi tak

Ogrzej mnie
Wierszyku pełen cudowności,
Wspólniku mojej bezsenności
Ogrzej, ogrzej mnie!
Rozżarz mnie
Niedokończona zdań wymiano,
Cudowna kłótnio, w pół urwana
Rozżarz, rozżarz mnie!
Ach, życie rozpal ogrzej duszę mą, bo skona
Do stu, do dwustu, do tysiąca, do miliona,
Wsłuchaj się w duszy mojej prośby natarczywe
Chcę mieć gorączkę! Give me fever!

Rozpal mnie
Blada kuzynko Melpomeno,
Jedną zagraną dobrze sceną
Rozpal, rozpal mnie
Ogrzej mnie
Świecie utkany z głupich marzeń
Akordeonie w nocnym barze
Ogrzej, ogrzej mnie

A świat na to odpowiada
Normalny duszy stan
To nie musi być stan podgorączkowy
Pana trzeba przebadać
Przedsięwziąć jakiś plan
By te bzdurne problemy raz mieć z głowy!
Kombinują, badają
Czy pies to, czy to bies
A mej duszy radości ciągle brak
Po staremu nadaje uparte SOS
Po staremu codziennie błaga tak

Ogrzej mnie
Zażarta na ten świat niezgodo,
Z którą rozstałem się tak młodo
Powróć, ogrzej mnie!

Rozżarz mnie
Chwilo szaleństwa i radości
Mej tożsamości, niezmienności
Dowiedź - rozżarz mnie!

Mój świecie rozpal duszę moją aż do końca
Mój świecie zamień duszę mą w cząsteczkę słońca
Niech świeci w mroku, niech rozjaśnia dni parszywe
Chcę mieć gorączkę! Give me fever!

Oh, rozpal mnie
Słonecznikowa kresko krzywa
Złota Van Gogha perspektywo
Rozpal, rozpal mnie.
Ogrzej mnie
Miłości, której nie znam jeszcze
Z wiosennych bzów liliowych deszczem
Przyjdź i
Ogrzej mnie!

Ogrzej mnie

Wärme mich

Tag oder Nacht, ob Hitze oder
auch Frost, der gleiche Inhalt
klingt unverändert in diesem Lied:
Meinem Körper genügt
sechsunddreißig Komma sechs,
meine Seele braucht viel mehr.
Meinem Körper genügt es,
etwas zu trinken und zu essen,
ein wenig zu schlafen, auf der Seite oder auf dem Rücken
Und unser Wirtschaftswunder
sichert mir das, doch
meine Seele bittet jeden Tag so

Wärme mich
Kleines Gedicht voller Wunder,
Komplize meiner Schlaflosigkeit
Wärme, wärme mich!
Entflamme mich
Unvollendeter Wortwechsel,
Wunderbarer Streit, mittendrin abgebrochen
Entflamme, entflamme mich!
Ach, Leben, entzünde, wärme meine Seele, denn sie stirbt
Bis hundert, bis zweihundert, bis tausend, bis zur Million,
Hör auf die drängenden Bitten meiner Seele
Ich will Fieber haben! Give me fever!

Entzünde mich
Blasse Cousine Melpomene,
Mit einer gut gespielten Szene
Entzünde, entzünde mich
Wärme mich
Welt, gewoben aus törichten Träumen
Akkordeon in der Nachtbar
Wärme, wärme mich

Und die Welt antwortet darauf
Der normale Zustand der Seele
muss kein leicht fiebriger Zustand sein
Man muss den Herrn untersuchen
einen Plan fassen
Um diese unsinnigen Probleme ein für alle Mal loszuwerden!
Sie grübeln, untersuchen
Ob es Hund ist oder Teufel
Doch meiner Seele fehlt weiterhin die Freude
Wie früher sendet sie hartnäckig SOS
Wie früher fleht sie jeden Tag so

Wärme mich
Verbissener Widerstand gegen diese Welt,
von dem ich mich so jung trennte
Kehr zurück, wärme mich!

Entflamme mich
Moment des Wahnsinns und der Freude
Meiner Identität, Unveränderlichkeit
Beweise - entflamme mich!

Meine Welt, entzünde meine Seele bis zum Ende
Meine Welt, verwandle meine Seele in ein Sonnentteilchen
Lass sie im Dunkeln leuchten, lass sie miese Tage erhellen
Ich will Fieber haben! Give me fever!

Oh, entzünde mich
Du krumme Sonnenblumen-Linie,
Du goldene Van-Gogh-Perspektive,
Entzünde, entzünde mich.
Wärme mich
Liebe, die ich noch nicht kenne
Mit dem Regen aus lila Frühlingsflieder
Komm und
Wärme mich!

Wärme mich