Текст и перевод песни Michał Bajor - Piosenka O Marysi

Piosenka O Marysi

Gdym pioseneczkę dla Marysi chciał zanucić prostą,
Marysia do Opery poszła właśnie, no i z canzonetką
Prostą mą tak wyszedłem ja na osła,
Oj, nie ma tu dwóch zdań, że wyszedłem nań!

Zaś gdy musztardę dać Marysi wzięła mnie oskoma,
Marysia tylko co skończyła obiad z czterech dań,
Z musztardy słojem wyszedłem więc na oszołoma,
Oj, nie ma tu dwóch zdań, że wyszedłem nań!

Gdym chciał w prezencie dać Marysi rower typu "damka",
Marysia nowym autem wyruszyła na rajd pań,
Z rowerkiem skromnym znów ja wyszedłem na palanta,
Oj, nie ma tu dwoch zdań, że wyszedłem nań!

Gdym rendez-vous z Marysią, gdzie zielony szumi bor, miał,
Ujrzałem, jak ją ściska z wzajemnością jakiś drań,
Z mym bukiecikiem róż ja wyszedłem znów na durnia,
Oj, nie ma tu dwóch zdań, że wyszedłem nań!

A gdym wystrzelić w łeb Marysi dziką miał ochotę,
Marysia zmarła właśnie, bo kęs jabłka wpadł jej w krtań,
Z mym rewolwerkiem znów ja wyszedłem na idiotę,
Oj, nie ma tu dwóch zdań, że wyszedłem nań!

Gdy dzwony biły i Marysi pogrzeb się zaczynał,
Marysia zmartwychwstała, choć jej nikt nie mówił "wstań",
Z żałobnym wieńcem znów ja wyszedłem na kretyna,
Oj, nie ma tu dwóch zdań, że wyszedłem nań!

Песенка о Марысе

Когда хотел я песенку для Марыси спеть простую,
Марыся в Оперу пошла, ну и с моей канцонеткой
Простой я вышел, как осел,
Ох, тут двух мнений быть не может, что я им вышел!

А после, как горчицу дать Марысе вздумал,
Марыся только что закончила обед из четырех блюд,
С горчицей в банке я как дурачок предстал,
Ох, тут двух мнений быть не может, что я им вышел!

Когда хотел я в дар Марысе велосипед типа "дама" преподнести,
Марыся новым авто на ралли дамское умчала,
С велосипедом скромным я опять балбесом вышел,
Ох, тут двух мнений быть не может, что я им вышел!

Когда рандеву с Марысей, где зеленый лес шумит, назначил я,
Увидел, как ее какой-то мерзавец обнимает, взаимностью горя,
С букетиком из роз я снова вышел дураком,
Ох, тут двух мнений быть не может, что я им вышел!

А когда в голову Марысе пустить пулю дикую хотел я,
Марыся умерла как раз, кусок яблока ей в горло попал,
С револьвером своим я снова вышел идиотом,
Ох, тут двух мнений быть не может, что я им вышел!

Когда звонили колокола, и похороны Марыси начинались,
Марыся воскресла, хоть никто ей не сказал "встань",
С траурным венком я снова вышел кретином,
Ох, тут двух мнений быть не может, что я им вышел!