Grafw - Misdeal перевод на немецкий

Grafw

Που να χωρέσουν σ' ένα beat όσα μου τρώνε τα εσώψυχα
Γράφω από μέσα μου γι' αυτό και λυτρώθηκα
Εκεί που η σκέψη χάθηκε μες στα πιο κρύα βράδια
Γράφω, και βγαίνω ακλόνητος ξανά απ' τα σκοτάδια

Θα 'μαι απέναντι όσο κρατάν τα πόδια κι η καρδιά μου
Κι όσο βγάζω στο χαρτί τα ψυχολογικά μου
Δε με νοιάζει πόσοι ακούνε, με νοιάζει κάποιοι να νιώσουν
Κι ένα βλέμμα αλήθειας να μου ανταποδώσουν

Τα παιδιά μου να κοιτούν ψηλά στο τέλος της μέρας τους
Μη ντραπούνε για όσα λέει κι έχει κάνει ο πατέρας τους
Με σκεπάζει σκοτάδι ξανά, βουλιάζω στις σκέψεις
Κι η παρηγοριά δεν έρχεται από ανθρώπους μα απ' τις λέξεις

Όσους νόμους και να βγάλουν δε φιμώνεται
Η ψυχή κι αν γονατίσει βρίσκει τρόπους και σηκώνεται
Κι όσα τείχη κι αν χτίζουν θα τα γκρεμίζουμε
Σαν δολοφόνοι στον τόπο του εγκλήματος γυρίζουμε

Κι η αλήθεια μου αγκαλιάζεται από κλεμμένες νότες
Σελίδες μεταφέρονται σε ταμπούρα και μπότες
Παλεύω με σκιές στο δωμάτιο κάθε βράδυ
Γράφω μπας και ξορκίσω λίγο απ' το σκοτάδι
Κι η αλήθεια μου αγκαλιάζεται από κλεμμένες νότες
Σελίδες μεταφέρονται σε ταμπούρα και μπότες
Παλεύω με σκιές στο δωμάτιο κάθε βράδυ
Γράφω μπας και ξορκίσω λίγο απ' το σκοτάδι

Τι προσφέρει ένα beat κι ένα χαρτί ο Zarq μου θύμισε
Κι αυτή η ανάγκη την πένα μου πάλι ξύπνησε
Κι είναι η διέξοδος να βγουν αυτά από μέσα μου
Κι αν ταυτιστείς να ξέρεις είναι η αλήθεια κι η μπέσα μου

Η μοίρα μας δένει με στίχους
Έτσι κι αλλιώς όπως λέει κι Remowo
Κι ότι είναι πω θα το πω
Με ατόφια ψυχή και βλέμμα αγέρωχο
Πλημμύρα που μόνο την κάθαρση φέρνει
Θυμίζει το λόγο που υπάρχουμε
Κι αν χρειαστεί η ζωή θα μας ρίξει σφαλιάρα
Για εκείνα που γράφουμε

Να μάθω στο γιο μου πως να φλεξάρει μιζέρια?
Να λύνει τα προβήματα με όπλα και μαχαίρια?
Η κόρη μου να 'ναι υποχείριο του κάθε ξεφτίλα?
Για μια δουλειά ή μια ευκαιρία να πνιγεί στη σαπίλα?

Μια κοινωνία σαν τοπίο μετά την αποκάλυψη
Σαν εικόνα του Όργουελ, μια σκοτεινή ανάμνηση
Δυστοπικό παρόν, μέλλον αβέβαιο για την πλάση
Στο peak της δημιουργικότητας σου έχεις γεράσει

Κι η αλήθεια μου αγκαλιάζεται από κλεμμένες νότες
Σελίδες μεταφέρονται σε ταμπούρα και μπότες
Παλεύω με σκιές στο δωμάτιο κάθε βράδυ
Γράφω μπας και ξορκίσω λίγο απ' το σκοτάδι
Κι η αλήθεια μου αγκαλιάζεται από κλεμμένες νότες
Σελίδες μεταφέρονται σε ταμπούρα και μπότες
Παλεύω με σκιές στο δωμάτιο κάθε βράδυ
Γράφω μπας και ξορκίσω λίγο απ' το σκοτάδι

Grafw

Wo sollen in einem Beat all das Platz finden, was meine Seele frisst
Ich schreibe aus meinem Inneren, deshalb fand ich Erlösung
Dort, wo der Gedanke in den kältesten Nächten verloren ging
Ich schreibe und trete unerschütterlich wieder aus der Dunkelheit

Ich werde widerstehen, solange meine Beine und mein Herz halten
Und solange ich meine seelischen Qualen auf Papier bringe
Es juckt mich nicht, wie viele zuhören, nur dass einige fühlen
Und mir einen Blick der Wahrheit zurückgeben

Meine Kinder sollen am Ende ihres Tages hoch schauen
Sich nicht schämen für das, was ihr Vater sagt und tat
Dunkelheit bedeckt mich wieder, ich versinke in Gedanken
Trost kommt nicht von Menschen, sondern von Worten

Wie viele Gesetze sie auch machen, er wird nicht mundtot
Die Seele, selbst wenn sie kniet, findet Wege und steht auf
Und wie viele Mauern sie bauen, wir reißen sie ein
Wie Mörder kehren wir an den Tatort zurück

Meine Wahrheit wird umarmt von gestohlenen Noten
Seiten wandern auf Tamburin und Stiefel
Ich kämpfe mit Schatten im Zimmer jede Nacht
Ich schreibe, um etwas Dunkelheit zu bannen
Meine Wahrheit wird umarmt von gestohlenen Noten
Seiten wandern auf Tamburin und Stiefel
Ich kämpfe mit Schatten im Zimmer jede Nacht
Ich schreibe, um etwas Dunkelheit zu bannen

Was ein Beat und Papier bieten, erinnerte mich Zarq
Dieses Bedürfnis weckte meinen Stift wieder
Es ist der Ausweg, dass dies aus mir herauskommt
Und wenn du dich wiedererkennst, wisse: Es ist Wahrheit und meine Seele

Unser Schicksal bindet uns mit Versen
So oder so, wie auch Remowo sagt
Was auch immer ist, ich werde es sagen
Mit reiner Seele und stolzem Blick
Eine Flut, die nur Reinigung bringt
Erinnert an den Grund unserer Existenz
Und wenn nötig, wird das Leben uns ohrfeigen
Für das, was wir schreiben

Soll ich meinem Sohn beibringen, wie man Elend zur Schau stellt?
Probleme mit Waffen und Messern zu lösen?
Soll meine Tochter Spielball jedes Abschaums sein?
Für einen Job oder Chance in der Scheiße zu ertrinken?

Eine Gesellschaft wie Landschaft nach der Apokalypse
Wie ein Orwell-Bild, eine dunkle Erinnerung
Dystopische Gegenwart, ungewisse Zukunft für die Schöpfung
Auf deinem Kreativitätspeak bist du gealtert

Meine Wahrheit wird umarmt von gestohlenen Noten
Seiten wandern auf Tamburin und Stiefel
Ich kämpfe mit Schatten im Zimmer jede Nacht
Ich schreibe, um etwas Dunkelheit zu bannen
Meine Wahrheit wird umarmt von gestohlenen Noten
Seiten wandern auf Tamburin und Stiefel
Ich kämpfe mit Schatten im Zimmer jede Nacht
Ich schreibe, um etwas Dunkelheit zu bannen