Tramwaje i gwiazdy - Miuosh перевод на немецкий

Tramwaje i gwiazdy

Znowu udajesz, że śpisz
Próbuje poskładać syf zanim cała tym przesiąkniesz
Palę przy oknie, dym jak twoje sny
Miało lepiej być gdy rzucałem tym, jest odwrotnie
Normalność to problem dla nas
Nie wytłumaczył nam nigdy jej nikt
A te szkoły, które mi kończyć kazałaś
Nauczyły mnie, że nie umiem nic
Przykładam twarz do drzwi
Najbliżej ciebie jak tylko się da
Nie umiem inaczej już dziś
Nasz mały, pokrzywiony świat
Zbyt dużo uciekło nam lat
Stoimy tak, zupełnie niepotrzebnie
W tym mieście, pośród gwiazd
Nie ma tramwaju, za którym nikt nie biegnie

Strumień twoich słów
Zakończony słowospadem
Z wysokości ust
Spada ciężką masą na mnie
Wiem, że wiesz, że nie śpię
Kiedy milcze, myśle
Dorośnij
Dorośnij

Dym chłodno drapie nam gardła
Jak by spowalniał rozwój implozji
Jedyne co pada przede mną to ostatnia szansa
Skończ nas skańczać, odpocznij
Tyle lat udawałem, że umiem
A w sumie nie zrozumiałem poza sobą nic
Wstyd, schowałem go głęboko w dumie
We własnej erze kurwa przyszło nam żyć

Znowu palę przy oknie
Ty w łóżku udajesz, że śpisz
Nie wiem czy jeszcze kiedykolwiek mnie dotkniesz
Tak samo jak nie wiem czy zostać czy iść
Mieliśmy lepsze dni, dłuższe noce i
Miało tak zostać na zawsze
Nie ma gwiazd, w które ktoś by nie wierzył
Szczególnie nad tym miastem

Strumień twoich słów
Zakończony słowospadem
Z wysokości ust
Spada ciężką masą na mnie
Wiem, że wiesz, że nie śpie
Kiedy milcze, myśle
Dorośnij
Dorośnij

Straßenbahnen und Sterne

Du tust wieder so, als würdest du schlafen
Ich versuche den Mist zusammenzukriegen, bevor alles daran hängen bleibt
Rauche am Fenster, Rauch wie deine Träume
Es sollte besser sein, als ich aufhörte, jetzt ist es andersrum
Normalität ist ein Problem für uns
Niemand hat sie uns je erklärt
Und die Schulen, die du mich abschließen ließest
Haben mich gelehrt, dass ich nichts kann
Drücke mein Gesicht an die Tür
So nah bei dir wie nur möglich
Ich kann heute nicht anders
Unsere kleine, krumme Welt
Zu viele Jahre sind uns entflohen
Wir stehen hier, völlig unnötig
In dieser Stadt, zwischen den Sternen
Es gibt keine Straßenbahn, der niemand hinterherrennt

Der Strom deiner Worte
Endet in einem Wortsturz
Aus der Höhe deiner Lippen
Fällt er schwer auf mich herab
Ich weiß, du weißt, ich schlafe nicht
Wenn ich schweige, denke ich
Werd erwachsen
Werd erwachsen

Rauch kratzt kalt in unseren Kehlen
Als würde er die Implosion verlangsamen
Das Einzige, was vor mir fällt, ist die letzte Chance
Beende uns, beende dich, ruhe aus
So viele Jahre tat ich so, als könnte ich
Dabei habe ich nichts außer mir selbst verstanden
Scham, ich versteckte sie tief im Stolz
In unserer eigenen Ära, verdammt, müssen wir leben

Wieder rauche ich am Fenster
Du im Bett, tust so, als schliefest du
Ich weiß nicht, ob du mich jemals noch berührst
Genauso wenig, ob ich bleiben oder gehen soll
Wir hatten bessere Tage, längere Nächte und
Es sollte so für immer bleiben
Es gibt keine Sterne, an die niemand glaubt
Besonders nicht über dieser Stadt

Der Strom deiner Worte
Endet in einem Wortsturz
Aus der Höhe deiner Lippen
Fällt er schwer auf mich herab
Ich weiß, du weißt, ich schlafe nicht
Wenn ich schweige, denke ich
Werd erwachsen
Werd erwachsen