Bawełna - Miuosh x Jimek x NOSPR перевод на немецкий

Bawełna

Czuję jakbym szedł spotkać ją po raz ostatni,
Niosę jakieś żałosne kwiatki i wino.
Pewnie popatrzę jej tylko w oczy i wyjdę.
A Ci co przyjdą po mnie razem z nią je wypiją.
Wiedziałem dawno już, że nasze lata miną lada dzień.
Zdradzała mnie z całą bandą idiotów.
Wszytko za co kochałem ją i co kochałem w niej,
Tonie obok mnie w tym samym rynsztoku.
Nie umiałem patrzeć na to z boku.
Mówili mi - daj sobie spokój, wreszcie zapomnij o niej,
Zrobiłbym wszytko dla spokojnego roku.
A próbowałem tylko więcej wypić niż bym umiał ponieść.
Trzęsą mi się dłonie, i skacze obraz
Trzęsą się dłonie mi - ze stresu chyba
Zmieniła się bardziej niż myślałem, że można
Za rok mnie też już nie poznasz - wybacz.

Niech leci bit - daj pożegnać się nam, dalej iść
Ile można dźwigać ten syf, czuć wstyd?
Ile lat, ile dni? Nie umiem wierzyć już w nic,
Niech leci bit - daj pożegnać się nam, dalej iść
Ile można dźwigać ten syf, czuć wstyd?

Ile dni, ile lat? Nie umiem uwierzyć już w rap.

Upadłe pokolenie roztargało ją na strzępy,
Co jeden większy kozak, co drugi bardziej tępy,
Pogubili patenty na to jak zostać z kimś,
Żeglarze morza żółci, sami utoną w nim.
Minęły wspólne dni - ja dalej mam natchnienie
Choć często mam ciśnienie, nie chce z nią o tym gadać.
Przez to wszytko ogarnia mnie zwątpienie.
Przez takich jak Ty, ona czuje się jak szmata.
Ponoć nie da się zawracać już, szukać innych dróg.
Co raz złączył Bóg, nam nie uda się rozdzielić,
Nie mam już sił by trwać w tym i tu, ponosić zbędny trud,
Nie ma już miejsc, w których jeszcze razem będziemy.
Czekam aż resztki tremy strawią stada hien.
A ona wytrzeźwieje, gdzieś wewnątrz wspomni mnie,
Trzęsą dłonie się, wszystko brzmi jak zły sen,
Trzęsą mi się w chuj, piję znów, kolejny dzień.
Niech leci bit - daj pożegnać się nam, dalej iść
Ile można dźwigać ten syf, czuć wstyd?
Ile lat, ile dni? Nie umiem wierzyć już w nic,
Niech leci bit - daj pożegnać się nam, dalej iść
Ile można dźwigać ten syf, czuć wstyd?
Ile dni, ile lat? Nie umiem uwierzyć już w rap.

Baumwolle

Ich fühl’, als würde ich sie zum letzten Mal treffen,
Trage irgendwelche traurigen Blumen und Wein.
Wahrscheinlich schau ich ihr nur in die Augen und geh’.
Und die, die nach mir kommen, werden ihn mit ihr trinken.
Ich wusste schon lange, dass unsere Jahre bald vorbei sind.
Sie betrog mich mit ’ner ganzen Bande von Idioten.
Alles, wofür ich sie liebte und was ich an ihr liebte,
Versinkt neben mir in derselben Gosse.
Ich konnte nicht danebenstehen.
Sie sagten mir – lass es sein, vergiss sie endlich,
Ich würde alles für ein friedliches Jahr tun.
Und ich versuchte nur, mehr zu trinken, als ich ertragen konnte.
Meine Hände zittern, und das Bild springt,
Meine Hände zittern – vor Stress wohl.
Sie hat sich mehr verändert, als ich dachte,
In einem Jahr erkennst du mich auch nicht mehr – verzeih.

Lass den Beat laufen – lass uns Abschied nehmen, weitergehen.
Wie lange kann man diese Scheiße tragen, sich schämen?
Wie viele Jahre, wie viele Tage? Ich kann an nichts mehr glauben.
Lass den Beat laufen – lass uns Abschied nehmen, weitergehen.
Wie lange kann man diese Scheiße tragen, sich schämen?

Wie viele Tage, wie viele Jahre? Ich kann nicht mehr an Rap glauben.

Eine verlorene Generation hat sie in Fetzen gerissen,
Einer ein größerer Macker, der nächste noch dümmer,
Sie haben die Rezepte verloren, wie man zusammenbleibt,
Segler des Gelben Meeres, sie werden selbst darin ertrinken.
Unsere gemeinsamen Tage sind vorbei – ich hab’ noch Inspiration,
Obwohl ich oft Druck hab’, will ich nicht mit ihr reden.
All das lässt mich zweifeln.
Wegen solchen wie dir fühlt sie sich wie ein Lappen.
Angeblich gibt’s kein Zurück mehr, keine anderen Wege.
Was Gott einst verband, können wir nicht trennen,
Ich hab’ keine Kraft mehr, dabei zu bleiben, unnötige Mühe zu tragen,
Es gibt keine Orte mehr, wo wir noch zusammen sein werden.
Ich warte, bis die Reste der Angst von den Hyänen gefressen sind.
Und sie wird nüchtern werden, irgendwo in sich an mich denken.
Meine Hände zittern, alles klingt wie ein böser Traum,
Sie zittern verdammt, ich trinke wieder, noch ein Tag.
Lass den Beat laufen – lass uns Abschied nehmen, weitergehen.
Wie lange kann man diese Scheiße tragen, sich schämen?
Wie viele Jahre, wie viele Tage? Ich kann an nichts mehr glauben.
Lass den Beat laufen – lass uns Abschied nehmen, weitergehen.
Wie lange kann man diese Scheiße tragen, sich schämen?
Wie viele Tage, wie viele Jahre? Ich kann nicht mehr an Rap glauben.