Текст и перевод песни Miuosh - Uderzenie

Uderzenie

Nie wiem czego nienawidzę bardziej – czy tego miejsca czy Ciebie
Nie umiem myśleć już o tym, zastanawiam się czemu nie wiem
Nie umiem słuchać dłużej, patrzeć głębiej, widzieć więcej
Mała, proszę opuść te ręce; ja nie mam więcej sił
Ty rozumiesz ten syf, rozumiesz cokolwiek z tych wszystkich dni?
Bezsens, mówiłem zawsze że tego nie chcę
Już nie wiem czy Cię kocham, czy tylko pieprzę
I nie wiem czy Cię mam czy tylko tu jesteś
I czy te parę metrów to nasze miejsce
Już nie potrafię częściej odpuszczać dni
Przecież nie odda nam nikt żadnego z nich
I znowu wychodzę pić
Jak każdy z tych gości, z którymi mogłabyś teraz być
A ty nie piszesz nic, światła gasną
I nie chcesz stąd iść, choć robi się jasno już
My niczym kusz na meblach
Podrywa nas uderzenie, energia jak w bicie
Wiesz, coraz ciężej przestać
Mamy 4 wesela i pogrzeb... co weekend

Sama też nie wiesz
Przeszliśmy razem wiele dróg
Umarliśmy tyle raz już
Na czymś nam zależy
Tobie nigdy nie brakuje słów
Jesteś nożem – rozgrzebujesz brzuch

Nie wiem czego nienawidzę mocniej - czy tego miasta czy siebie?
Nie umiem myśleć już o tym, chcę tu tylko posiedzieć
Daj mi miejsce przy oknie
Wiesz, może być obok tamtych dwóch
Znowu wyszło odwrotnie – mieliśmy razem być tu
I porywa mnie nurt
Pochłania mnie ocean świateł i gówien
Mieliśmy wszystko dzielić na pół, ten zwyczajny sukces i niezwykły ból
I nie dotarłbym tu, gdybym nie szedł z tobą
A paradoksalnie nie chce mieć cię obok
Wole smak wódy i taniej szminki
I fakt że nie wie o mnie nic oprócz singli
I nie wiem czy Ty też o mnie myślisz, nawet gdy mówi mi żebyś my już wyszli
I że mogę mi że mogę zrobić z nią co tylko chcę
Bo zawsze chciała mieć kogoś jak mnie
Ja jej nigdy, to miasto znowu nas krzywdzi
Bardziej niż ty – wiem to zbyt dobrze
Jak zawsze wrócę, choć zawsze wstyd mi
Nasze 4 wesela i pogrzeb

Sama też nie wiesz
Przeszliśmy razem wiele dróg
Umarliśmy tyle raz już
Na czymś nam zależy
Tobie nigdy nie brakuje słów
Jesteś nożem – rozgrzebujesz brzuch

Proszę nie patrz tak na mnie, ale
Wiem że znikam gdzieś w nocy i w dzień
Myślę, ze chyba nic się nie stało
Przecież jesteś moją supergirl
Pytasz kolejny raz o gwarancję
Znów w nocy szum lodówki zagłuszał Twój płacz
Czuje ból, czuje strach
Tracę cię, a krzyczę że chcę zostać sam
Ten przelotny romans, zmienił się za szybko w prawdziwy związek
Choć wątpię, wiesz że takich jak my leczy Monar
Bo to zabija nas, a chcemy więcej i mocniej
A ty znów pytasz o nie, gdy wracamy do Ciebie
Boisz się o koniec, pytasz o ten jeden grzech
Ale z drugiej strony to nie chcesz wiedzieć, nie
Ból, nie znika tak szybko jak gniew
To tylko kolejny problem
Uczucia nie zawsze idą w parze z rozsądkiem
Choć czasem myślę, ze to nam daje oddech
Co tydzień cztery wesela i pogrzeb

Sama też nie wiesz
Przeszliśmy razem wiele dróg
Umarliśmy tyle raz już
Na czymś nam zależy
Tobie nigdy nie brakuje słów
Jesteś nożem – rozgrzebujesz brzuch

Impact

I don't know what I hate more – this place or you
I can't think about it anymore, I wonder why I don't know
I can't listen any longer, look deeper, see more
Baby, please lower your hands; I have no more strength left
Do you understand this mess, do you understand anything from all these days?
Nonsense, I always said I don't want this
I don't know if I love you anymore, or if I just fuck around
And I don't know if I have you or if you're just here
And if these few meters are our place
I can't let go of the days more often anymore
After all, no one will give us back any of them
And I'm going out to drink again
Like any of those guys you could be with now
And you don't write anything, the lights go out
And you don't want to leave here, even though it's getting light already
We're like plush on furniture
We're lifted by the impact, energy like in a beat
You know, it's getting harder and harder to stop
We have 4 weddings and a funeral... every weekend

You don't know yourself
We've walked many roads together
We've died so many times already
We care about something
You never lack words
You're a knife – you dig up my stomach

I don't know what I hate more - this city or myself?
I can't think about it anymore, I just want to sit here
Give me a seat by the window
You know, it could be next to those two
It turned out the opposite again – we were supposed to be here together
And the current carries me away
The ocean of lights and shit swallows me up
We were supposed to share everything in half, this ordinary success and extraordinary pain
And I wouldn't have gotten here if I hadn't walked with you
And paradoxically, I don't want you around
I prefer the taste of vodka and cheap lipstick
And the fact that she knows nothing about me except the singles
And I don't know if you think about me too, even when she tells me that we should leave already
And that I can do whatever I want with her
Because she always wanted someone like me
I never wanted her, this city hurts us again
More than you – I know it too well
As always, I'll come back, though I'm always ashamed
Our 4 weddings and a funeral

You don't know yourself
We've walked many roads together
We've died so many times already
We care about something
You never lack words
You're a knife – you dig up my stomach

Please don't look at me like that, but
I know that I disappear somewhere at night and during the day
I think nothing happened
You're my supergirl after all
You ask for a guarantee again
The hum of the refrigerator drowned out your crying again at night
I feel pain, I feel fear
I'm losing you, and I scream that I want to be alone
This fleeting romance turned into a real relationship too quickly
Though I doubt it, you know that Monar treats people like us
Because it kills us, and we want more and stronger
And you ask about her again when we come back to your place
You're afraid of the end, you ask about that one sin
But on the other hand, you don't want to know, no
Pain doesn't disappear as quickly as anger
This is just another problem
Feelings don't always go hand in hand with reason
Though sometimes I think that this gives us a breath
Four weddings and a funeral every week

You don't know yourself
We've walked many roads together
We've died so many times already
We care about something
You never lack words
You're a knife – you dig up my stomach