Текст и перевод песни Moein - Roozegar

Roozegar

شب گذشت و تب گذشت و عمر رفته برنگشت
نو بهاری تازه آمد داغ لاله تازه گشت
نم نم باران غبارانه هوا را شسته بود
با نم شبنم پر پروانه ها آغشته بود
بر حریر خاطره دست توان سرنوشت
خاطرات تلخ و شیرین کنار غم نوشت
تا نوشت از راه رسیدم راه خود بی راهه دیدم
با همه بشکسته بالی سر به زیر پر کشیدم
ـــــ
افتاده در بندم من اسیرم من اسیرم من اسیر
وا مانده در راهم ای خدا دستم بگیر دستم بگیر
کُشتی توانم را روزگار ای روزگار ای روزگار
وا مانده در راهم ای خدا دستم بگیر دستم بگیر
دست فرمان طبیعت پشت من را با حقیقت
با همه نامهربانی میدهد برمن نصیحت

Roozegar

La nuit est passée, la fièvre est passée, le temps est parti et n'est pas revenu
Un nouveau printemps est arrivé, la chaleur de la tulipe a grandi
La bruine de la pluie a lavé l'air, c'était comme une poussière
Les ailes des papillons étaient mouillées par la rosée du soir
Sur le tissu de la mémoire, la main puissante du destin
A écrit les souvenirs amers et doux à côté du chagrin
Jusqu'à ce qu'il écrive, je suis arrivé et j'ai vu mon chemin hors de la voie
Avec toutes mes ailes brisées, la tête baissée, j'ai pris mon envol
ـــــ
Je suis tombé en captivité, je suis prisonnier, je suis prisonnier
Bloqué sur mon chemin, mon Dieu, prends ma main, prends ma main
Le temps a détruit ma force, mon temps, mon temps
Bloqué sur mon chemin, mon Dieu, prends ma main, prends ma main
Le volant de la nature me donne un conseil avec la vérité
Avec toute sa cruauté, il me donne un conseil