Текст и перевод песни Mohammad Reza Shajarian - Tasnif-E Anke Halak-E Man

Tasnif-E Anke Halak-E Man

هر دمي چون ني از دل نالان شكوه ها دارم
روي دل هر شب تا سحرگاهان با خدا دارم
هر نفس آهي ست كز دل خونين
لحظه هاي عمر بي سامان مي رود سنگين
اشك خون آلوده ام دامان مي كند رنگين
به سكوت سرد زمان...
به خزان زرد زمان نه زمان را درد كسي
نه كسي را درد زمان
بهار مردمي ها دي شد
زمان مهرباني طي شد
آه از اين دم سردي ها خدايا
نه اميدي در دل من
كه گشايد مشكل من
نه فروغ روي مهي...
كه فروزد محفل من
نه همزبان درد آگاهي...
كه ناله اي خرد با آهي
واي از اين بي درديها خدايا
نه صفايي زدمسازي به جام مي
كه گرد غم ز دل شويم
كه بگويم راز پنهان
كه چه دردي دارم بر جان
واي از اين بي همرازي ها خدايا
وه كه به حسرت عمر گراني سر شد
همچو شراري از دل آذر بر شد و خاكستر شد
يك نفس زد و هدر شد
روزگار ما به سر شد
چنگي عشقم راه جنون زد
مردم چشمم جامه به خون زد
دل نهم ز بي شكيبي
با فسون خود فريبي
چه فسون نا فرجامي
به اميد بي انجامي
واي از اين افسون سازي خدايا

Tasnif-E Anke Halak-E Man

To thee, my love, I share every moment's complaint,
Since with God my heart spends each night and each dawn,
Every breath is a sigh from my heart filled with blood,
Moments of life pass heavily, disorganized,
My bloody tears stain my lap,
In this silent, cold time,
In this barren, yellow time, neither time has anyone's pain
Nor does anyone feel time's sorrow.
Spring's humanity is gone,
The time of kindness is over,
My darling, I groan from this cold season,
My heart lacks hope,
To solve my difficulties,
Not the radiance of the full moon,
To brighten my gathering,
Not a partner who understands my pain,
To share a sigh with a moan,
My darling, I lament this lack of empathy,
Not the pleasure of a drinking buddy's company
To wash away the dust of sorrow from my heart,
To tell my deepest secret,
Of the suffering I bear,
My darling, I lament this lack of companionship,
How regretfully my precious life has come to an end,
Like a spark rising from the heart of the fire and turning to ash,
A single breath escapes and is wasted,
Our time is over,
My love for you has driven me to madness,
My beloved, I have shed tears of blood,
I will abandon my impatience,
With self-deception's spell,
Such a fleeting charm,
Such futile hope,
My darling, I groan from this dangerous illusion.