Текст и перевод песни Mohammadreza Shajarian - Az Eshgh

Az Eshgh

بر من گذشتی سر برنکردی
از عشق گفتم باور نکردی
دل را فکندم آسان به پایت
سودای مهرش در سر نکردی
گفتم گلم را می بویی از لطف
حتی به قهرش پرپر نکردی
دیدی سبویی پر نوش دارم
با تشنگی ها لب تر نکردی
یادت به هر شعر منظور من بود
یادت به هر شعر منظور من بود
زین باغ پرگل منظر نکردی
هنگام مستی شور آفرین بود
لطفی که با ما دیگر نکردی
بر من گذشتی سر برنکردی
از عشق گفتم باور نکردی
دل را فکندم آسان به پایت
سودای مهرش در سر نکردی
هر که دلارام دید از دلش آرام رفت
باز نیابد خلاص هر که در این دام رفت
یاد تو می رفت و ما عاشق و بی دل شدیم
پرده برانداختی کار به اتمام رفت
مشعله ای برفروخت پرتو خورشید عشق
خرمن خاصان بسوخت خانگه عام رفت
گر به همه عمر خویش با تو برآرم دمی
آخر عمر آن دمست باقی ایام رفت
تو که خورشید اوج دلربایی
چنین بیرحم و سنگین دل چرایی
به اول آن همه مهر و محبت
به آخر راه و رسم بی وفایی
اگر آیی به جانت وا نوازم
وگر نایی ز هجرانت گدازم
بیا دردی که داری بر دلم نه
بمیرم یا بسوزم یا بسازم
درخت غم به جانم کرده ریشه
به درگاه خدا نالم همیشه
عزیزان قدر یک دیگر بدانید
اجل سنگ است و آدم مثل شیشه
ای داد از این دل، بیداد از این دل
فغان از این دل، فریاد از این دل
ای داد از این دل، بیداد از این دل
فغان از این دل، فریاد از این دل
ای داد از این دل، بیداد از این دل
فغان از این دل، فریاد از این دل

From Love

You passed by me, did not look up,
I spoke of love, you did not believe.
I threw my heart down at your feet,
You did not consider the passion of my love.
I said, "My love, will you smell my flower?"
Even in anger, you did not tear it.
You saw that I had a cup full of wine,
But with thirst, you did not wet your lips.
Your memory was the intent of every poem,
Your memory was the intent of every poem,
You did not look at this garden full of flowers.
When drunk, you were stirring up enthusiasm,
You did not show kindness to us anymore.
You passed by me, did not look up,
I spoke of love, you did not believe.
I threw my heart down at your feet,
You did not consider the passion of my love.
Whoever sees the sweetheart, his heart is at peace,
He will not find release, whoever falls into this trap.
Your memory went away and we became lovers and without heart,
You lifted the veil, the work was completed.
A torch ignited, the light of the sun of love,
The harvest of the chosen was burned, the home of the common went away.
If I spend a moment with you in my whole life,
The end of life is that moment, the rest of days are gone.
You who are the sun of the height of charm,
Why are you so merciless and cold-hearted?
At first, all that love and kindness,
At the end, the way and custom of treachery.
If you come, I will cherish your soul,
And if you do not, I will melt from your separation.
Come, put the pain you have on my heart,
Let me die or burn or make me up.
The tree of sorrow has taken root in my soul,
I always complain to God's door.
My dears, appreciate each other,
Death is a stone, and man is like glass.
Oh, this heart, this heart,
Woe to this heart, cry to this heart.
Oh, this heart, this heart,
Woe to this heart, cry to this heart.
Oh, this heart, this heart,
Woe to this heart, cry to this heart.