Текст и перевод песни Mohsen Chavoshi - Parishan

Parishan

آن دوست که من دارم وان یار که من دانم
شیرین دهنی دارد دور از لب و دندانم
بخت این نکند با من کان شاخ صنوبر را
بنشینم و بنشانم گل بر سرش افشانم
ای روی دلارایت مجموعه زیبایی
مجموع چه غم دارد از من که پریشانم

از من که پریشانم

دریاب که نقشی ماند از طرح وجود من
چون یاد تو میآرم خود هیچ نمیمانم
ای خوبتر از لیلی بیمست که چون مجنون
عشق تو بگرداند در کوه و بیابانم
یک پشت زمین دشمن گر روی به من آرند
از روی تو بیزارم گر روی بگردانم
یک پشت زمین دشمن گر روی به من آرند
از روی تو بیزارم گر روی بگردانم

Parishan (Disheveled)

That friend I hold dear, that beloved I know,
With a sweet mouth, far from my lips and teeth, she resides.
Fate wouldn't be so cruel as to deny me
To sit with that cypress-like beauty, and adorn her head with flowers.
Oh, your precious face, a collection of beauty,
What does it care for me, who is left disheveled and forlorn?

From me, who is disheveled and forlorn.

Witness, only a trace remains of my being,
When I think of you, I cease to exist.
Oh, fairer than Layla, I fear that like Majnun,
Your love will drive me through mountains and deserts.
Even if the whole world turned against me,
I would still turn away from them, if you turned away from me.
Even if the whole world turned against me,
I would still turn away from them, if you turned away from me.