Текст и перевод песни Mohsen Chavoshi - Shah Maghsood

این جنگ چوب خورده تو نعره های خفیفش
شیر لگد خورده داره
دریاست دریای طابوت رو شونه های نحیفش مرغابی مرده داره
طفلک همش لنگ نونه این سفره هرچی که
داشته برداشته و بذر کرده
از تشنگی نصفه جوونه این مشق دستاشو
عمری نذر ابوالفضل کرده
این صورت استخونی از فقر سیلی که
می خورد دردو فراموش می کرد
البته یادم نمیره وقتی جوون بود با فوت
خورشید و خاموش می کرد
روحی که رو موج اف ام می شست کنج اتاقو سرگرم بخت خودش بود
لبخند میزد به آفت سیبی که نعشش همیشه زیر درخت خودش بود
ای چرک رو اسکناسا رابعه ناشناسا
پیکان دلتنگ بابا
بار تلنبار مونده از شهر و از یار مونده
قربانی جنگ بابا
بی جامه بی ادامه چشم انتظار یه نامه
از پی و سجاده بابا
ای سرفه های پر از دود ویرونه
شاه مقصود از سکه افتاد بابا
می گفت جاعل که بودم عمر عزیزم
هدر شد توی صف سینماها
می گفت امروز دیگه نقش مهمی ندارم
توی تئاتر شماها
می گفت ده سال هر روز راه دوا خونه ها
رو ترک موتور گریه کرده
از اون سر چاله میدون تا این سر توپ
خونه با توپ پر گریه کرده
می گفت ما مرغ شامیم حالا یا بزم عروسی
یا مجلس سوگواری
می گفت فرقی نداریم فرق ما دوتا شبیهه
اسب کالسکه ست و گاری
می رفت و می گفت پشت لبخند
سه در چهارم قسط عقب مونده دارم
می گفت از من گذشته می رفت و می گفت
امشب مهمون نا خونده دارم
ای چرک رو اسکناسا رابعه ناشناسا
پیکان دلتنگ بابا
بار تلنبار مونده از شهر و از یار مونده
قربانی جنگ بابا

Эта война разбита его тихим ревом.
Это молоко пинается.
В море гроба на их плечах мертвая утка.
Бедняга совсем не останавливается.
Он был собран и посеян.
Он наполовину пьян, у него есть домашнее задание.
Клятва на всю жизнь.
Это тощий лик бедняков хитреца.
Он забудет о боли.
Я не забуду, хотя, когда он был молод, он умер.
Это остановит солнце.
Призрак, омываемый волной ФМ, был краем комнаты, поглощенной своими судьбами.
Он улыбался яблоку, что его труп всегда был под его деревом.
Ты грязный, безымянный.
Я упустил папину стрелу.
Теленбар из города и павших.
Жертва войны, папа.
Несбывшиеся, ждущие письма.
После Аль-Масджид-аль-Харам (в Мекке).
Ты закашлялся ужасным дымом.
Король Максуд упал с монеты, папа.
Он сказал, что Я фальшивомонетчик, Омар, дорогой.
Трата времени в кино.
Он сказал, что сегодня я не играю никакой роли.
В твоем театре.
Он сказал, что десять лет на пути к лекарствам каждый день.
Он плакал слева.
Они бегут от вершины лунки до конца шара.
Дом плачет от пуль.
Он сказал, что мы были ужином с курицей, сейчас или на свадебном пиру.
Или в дом траура.
Он сказал, что мы не отличаемся друг от друга, разница между нами одинакова.
Это повозка и телега.
Он шел и говорил за улыбкой.
Три двери вниз, четверть вниз.
Он сказал, что прошел мимо меня и сказал:
Сегодня вечером у меня незваные гости.
Ты грязный, безымянный.
Я упустил папину стрелу.
Теленбар из города и павших.
Жертва войны, папа.