Текст и перевод песни Mohsen Chavoshi - Sharmsari (Shame)

Sharmsari (Shame)

هی شرمساری شرمساری شرمساری
جز شرمساری از خودت چیزی نداری
هی ناامیدی ناامیدی ناامیدی
از هیچکس حتی خودت خیری ندیدی
هی تنگدستی تنگدستی تنگدستی
چشماتو رو هرچی دلت میخواست بستی
هی آستین بردی به چشمای نجیبت
دستات خجالت میکشیدن توی جیبت
چون زیر بار دوستی جون کنده بودی
از مهره های گردنت شرمنده بودی
هرچی بهت تقدیم شد دوزو کلک بود
قلبت شکست ازبس که دستت بی نمک بود
هی صبر کردی صبر اما بی علاجه
از صبر کردن روحت انقدر هاج و واجه
بارون حرفه شرشره چشم ترت نیست
سقفی که باید باشه بالای سرت نیست
با این اون نجنگ فرار کن فرار
از مردم دو رنگ فرار کن فرار
هی شرمساری
هی لقمه توی خون زدی تا زنده موندی
عمری دم از بارون زدی تا زنده موندی
هی سیب نارس چیدی از باغ بهشتت
دیدی که راضی نیستی از سرنوشتت
چون زیر بار دوستی جون کنده بودی
از مهره های گردنت شرمنده بودی
هرچی بهت تقدیم شد دوز و کلک بود
قلبت شکست ازبس که دستت بی نمک بود
با این اون نجنگ فرار کن فرار
از مردم دو رنگ فرار کن فرار

Sharmsari (Shame)

Oh, shame, such shame, such utter shame
There's nothing left but shame in your name
Oh, despair, such bleak despair
From others and yourself, you've found no care
Oh, penury, such bitter penury
You've closed your eyes to all your heart's desires, it's true
Oh, how you've cried, your tears now blind your noble eyes
Your hands so embarrassed to reach for your prize
For under friendship's weight, you've toiled and bled
Ashamed of every bead that hangs around your neck
All that was given, it was trickery and deceit
Your heart now broken, your touch, oh so indiscreet
Oh, patience, you've waited, but with no cure in sight
Your soul now shattered, lost in endless night
The rain, it brings no solace to your tear-stained face
No roof above your head, no comforting embrace
With this and that, you've struggled, so desperate to flee
From these two-faced people, run, set yourself free
Oh, shame
Oh, you've spilled blood on every bite, just to survive
Through storms, you've cried for rain, just to stay alive
Oh, unripe apple, plucked from Eden's tree
You see your fate, and it brings no jubilee
For under friendship's weight, you've toiled and bled
Ashamed of every bead that hangs around your neck
All that was given, it was trickery and deceit
Your heart now broken, your touch, oh so indiscreet
With this and that, you've struggled, so desperate to flee
From these two-faced people, run, set yourself free