Текст и перевод песни Mohsen Chavoshi - Sharmsari

Sharmsari

هی شرمساری شرمساری شرمساری
جز شرمساری از خودت چیزی نداری
هی ناامیدی ناامیدی ناامیدی
از هیچکس حتی خودت خیری ندیدی

هی تنگدستی تنگدستی تنگدستی
چشماتو رو هرچی دلت میخواست بستی
هی آستین بردی به چشمای نجیبت
دستات خجالت میکشیدن توی جیبت

چون زیر بار دوستی جون کنده بودی
از مهره های گردنت شرمنده بودی
هرچی بهت تقدیم شد دوزو کلک بود
قلبت شکست ازبس که دستت بی نمک بود
هی صبر کردی صبر اما بی علاجه
از صبر کردن روحت انقدر هاج و واجه
بارون حرفه شرشره چشم ترت نیست
سقفی که باید باشه بالای سرت نیست

با این اون نجنگ فرار کن فرار
از مردم دو رنگ فرار کن فرار

هی شرمساری
هی لقمه توی خون زدی تا زنده موندی
عمری دم از بارون زدی تا زنده موندی
هی سیب نارس چیدی از باغ بهشتت
دیدی که راضی نیستی از سرنوشتت
چون زیر بار دوستی جون کنده بودی
از مهره های گردنت شرمنده بودی
هرچی بهت تقدیم شد دوز و کلک بود
قلبت شکست ازبس که دستت بی نمک بود

با این اون نجنگ فرار کن فرار
از مردم دو رنگ فرار کن فرار

Shameful One

Oh, shameful one, shameful, shameful
You have nothing but shame for yourself
Oh, hopeless one, hopeless, hopeless
You've seen no good, not even from yourself

Oh, impoverished one, impoverished, impoverished
You closed your eyes to everything you desired
Oh, you raised your sleeve to your noble eyes
Your hands were ashamed in your pockets

Because you had toiled under the burden of friendship
You were ashamed of the vertebrae of your neck
Everything offered to you was deceit and trickery
Your heart broke because your hand was so bland
Oh, you waited, patience but without cure
From waiting, your soul is so bewildered and perplexed
The rain is not the profession of your tearful eyes
The roof that should be above your head is not there

Don't fight with this and that, run away, run away
From two-faced people, run away, run away

Oh, shameful one
You dipped your bread in blood to stay alive
You spoke of rain for a lifetime to stay alive
Oh, you picked unripe apples from your garden of paradise
You saw that you are not satisfied with your fate
Because you had toiled under the burden of friendship
You were ashamed of the vertebrae of your neck
Everything offered to you was deceit and trickery
Your heart broke because your hand was so bland

Don't fight with this and that, run away, run away
From two-faced people, run away, run away