Текст и перевод песни Mohsen Chavoshi - Viraneh Shah Maghsood

Viraneh Shah Maghsood

این جنگل چوب خورده تو نعره های خفیفش شیر لگد خورده داره
دریاست دریای تابوت رو شونه های نحیفش مرغابی مرده داره
طفلک همش لنگ نونه این سفره هرچی که داشته برداشته و بذل کرده
از تشنگی نصفه جونه این مشک دستاشو عمری نذر ابوالفضل کرده
این صورت استخونی از فقر سیلی که می خورد دردو فراموش می کرد
البته یادم نمیره وقتی جوون بود با فوت خورشید و خاموش می کرد
روحی که رو موج اف ام مینشست کنج اتاق و سرگرم بخت خودش بود
لبخند می زد به آفت سیبی که نعشش همیشه زیر درخت خودش بود
ای چرک رو اسکناسا ارابه ی ناشناسا پیکان دلتنگ بابا
بار تلنبار مونده از شهر و از یار مونده قربانی جنگ بابا
پیجامه ی بی ادامه چشم انتظار یه نامه تسیبح و سجاده بابا
ای سرفه های پر از دود ویرونه ی شاه مقصود از سکه افتاده بابا
میگفت جاهل که بودم عمر عزیزم هدر شد توی صف سینما ها
میگفت امروز دیگه نقش مهمی ندارم توی تئاتر شما ها
میگفت ده سال هر روز راه دوا خونه هارو ترک موتور گریه کرده
از اون سر چاله میدون تا این سر توپ خونه با توپ پر گریه کرده
میگفت ما مرغ شامیم حالا یا بزم عروسی یا مجلس سوگواری
میگفت فرقی نداریم فرق ما دوتا شبیه اسب کالسکه است و گاری
میرفت و میگفت پشت لبخند سه در چهارم قسط عقب مونده دارم
میگفت از من گذشته میرفت و میگفت امشب مهمون ناخونده دارم
ای چرک رو اسکناسا ارابه ی ناشناسا پیکان دلتنگ بابا
بار تلنبار مونده از شهر و از یار مونده قربانی جنگ بابا
ای آخرین شاهنامه افسانه ی بی ادامه بی سنگ و کباده بابا
تنهایی پرده خونا ته مونده ی پهلونا از اسب افتاده بابا
ای آخرین شاهنامه افسانه ی بی ادامه بی سنگ و کباده بابا
تنهایی پرده خونا ته مونده ی پهلونا از اسب افتاده بابا

Viraneh Shah Maghsood

This chopped wood forest in its hushed roars a kicked lion has
It is a sea, a sea of coffins on her frail shoulders a dead duck has
The poor girl is always limping of bread this tablecloth whatever it had it has taken and given away
She is half-dead from thirst these hands of her leather bag have devoted to Abu al-Fadl for a lifetime
This bony face from poverty whenever it is slapped it forgets the pain
Of course I do not forget when she was young when the sun blew out she used to put it out
The soul that used to sit on the wave of FM in the corner of the room and be entertained by his own fortune
He smiled at the apple pest whose corpse was always under his own tree
Oh the dirt on the banknotes the chariot of strangers the regretful Paykan
The burden left behind from the city and from friends left behind the victim of war
Pajamas without continuation waiting for a letter prayer beads and prayer rug
Oh the coughs full of smoke the ruins of Shah Maqsud fallen from the coins
He said that when I was an ignoramus my precious life was wasted in the queue of cinemas
He said that today I no longer have an important role in your theater
He said that every day for ten years he walked the paths of the drugstores crying on a motorcycle
From that end of Chaleh Meydan to this end of Topekhaneh with a full ball he cried
He said we are evening chickens now either a wedding party or a mourning assembly
He said there is no difference between us the difference between us two is like a carriage horse and a wagon
He went and said that behind this three-quarter smile I have overdue installments
He said that it is over for me he went and said that tonight I have uninvited guests
Oh the dirt on the banknotes the chariot of strangers the regretful Paykan
The burden left behind from the city and from friends left behind the victim of war
Oh the last Shahnameh the endless legend with no stone and baggage
The loneliness of the bloodthirsty curtains the remnants of the heroes fallen from the horse
Oh the last Shahnameh the endless legend with no stone and baggage
The loneliness of the bloodthirsty curtains the remnants of the heroes fallen from the horse