Текст и перевод песни Mohsen Namjoo - Pavane

Pavane

من لولیتایی می شناختم
نقاش ِ طبیعت ِ بی جان
خسبیده در پَر ِ قو
تهران
و احمد
دیپلمه ریاضی و ناراضی
راننده تاکسی ِ زردمبو
مشهد
هر دو
مربوط به زمانه ای
که ناگاه همه چیز
از دست رفت
از هر سو
ایران
احمد گفت:
آی لولیتا!
منم سوار خسته ِ سرنوشت
که آرمان نسلم تباه شد
و لولیتا عاشق آن تباه شد
عاشق شده بر احمد ِ تباه شده بر اسبش
درازکِش
25 سال گذشت
من لولیتایی می شناسم
که نمی دانم از او هیچ جز سر ِ مویی
تهران
و خویش
دیپلمه ریاضی و ناراضی
نه گواهینامه ای
نه اسبی نه یابویی
هیچ کجای ایران
هالوژن ِ عظیم ِ امید
که اینک در من می زند سو سو
نه آنقدرم ابله
نه آنقدر دروغگو
که بگویم سوار ِ خسته ِ سرنوشت
اینچنین پُر رو
نه نسلم آرمانی دارد اصلا
که از دست رود
نه پولی که بگریزم
نه کونی که هَم کِشم
یا خود را ُکشم
پس هیچ لولیتایی مرا در خویشنخواهد پذیرفت
حتی در ریسایکِلبینش
بُگذارم و بُگذرم
غمگنانه و شاد
ما تحت گشاد و دل آزرده

Pavane

Je connaissais une Lolita
Peintre de la nature morte
Dormant sur une plume de cygne
Téhéran
Et Ahmed
Diplômé en mathématiques et mécontent
Chauffeur de taxi jaune
Machhad
Tous les deux
Appartenant à une époque
Où soudain tout
A disparu
De toutes parts
Iran
Ahmed a dit:
Oh Lolita!
Je suis aussi un cavalier fatigué du destin
Dont l'idéal de génération a été anéanti
Et Lolita est tombée amoureuse de cette ruine
Tombée amoureuse d'Ahmed, ruiné sur son cheval
Allongé
25 ans ont passé
Je connais une Lolita
De qui je ne connais rien d'autre que ses cheveux
Téhéran
Et elle-même
Diplômée en mathématiques et mécontente
Aucun permis de conduire
Ni cheval ni chameau
Nulle part en Iran
Le puissant halogène de l'espoir
Qui brille maintenant en moi
Je ne suis pas si stupide
Je ne suis pas si menteur
Pour dire que je suis un cavalier fatigué du destin
Si effronté
Ma génération n'a aucun idéal, de toute façon
Pour être perdu
Pas d'argent pour fuir
Pas de cordes pour m'accrocher
Ou pour me suicider
Alors aucune Lolita ne m'acceptera dans sa maison
Même dans sa poubelle
Laissons aller
Tristement et joyeusement
Nous sommes tous large et découragés