Текст и перевод песни Mohsen Yeganeh - Beyte Akhar

Beyte Akhar

حرفامو میشنوی از لابه لای شعر اینجوری بهتره
اما بدون هنوز شبهام بدون اشک محاله بگذره
محاله بگذره...
بودی کنار من اما چه سوت و کور من بودم و خودم
با این همه ولی از گوشه گیریات خسته نمیشدم
تو با خودم که هیچ با سایه منم حرفی نمیزدی
با این همه ولی به شب نشینی دلم خوش اومدی
با این همه ولی به شب نشینی دلم خوش اومدی
خوش اومدی...
از چی برات بگم وقتی نگفته هام با من عجین شده
حس میکنم دلم غمگین ترین دل روی زمین شده
روزا که میگذرن اما محاله که حسم عوض بشه
آخه هرشب یه ذره شعر روح خرابمو سمت تو میکشه
آخه هرشب یه ذره شعر روح خرابمو سمت تو میکشه
سمت تو میکشه...
امشب قراره که با خاطرات تو بازم بشینمو باز درد ودل کنم
با کاغذای شعر صبحو ببینمو غرق خودم بشم
با قطره های اشک رو کاغذای خیس
این بیت آخره اما همیشه شعر پایان قصه نیست
پایان قصه نیست
پایان قصه نیست
پایان قصه نیست
پایان قصه نیست...

The Last Verse

You hear my words hidden within this poem, it's better this way
But know that my nights are still impossible to pass without tears
Impossible to pass...
You were beside me, yet it was so silent and empty, I was with myself
With all that, I never got tired of your isolation
You spoke to no one, not even my shadow, let alone me
Yet with all that, your presence in my nights brought me joy
Yet with all that, your presence in my nights brought me joy
Brought me joy...
What can I tell you when my unspoken words are intertwined with me?
I feel my heart has become the saddest heart on earth
Days pass, but it's impossible for my feelings to change
Because every night a bit of poetry pulls my broken spirit towards you
Because every night a bit of poetry pulls my broken spirit towards you
Pulls me towards you...
Tonight, I'm destined to sit with your memories again and pour out my heart
To see the morning with pages of poetry and drown in myself
With teardrops on wet pages
This is the last verse, but poetry is not always the end of the story
Not the end of the story
Not the end of the story
Not the end of the story
Not the end of the story...