Текст и перевод песни Mohsen Yeganeh - Divaar

Divaar

ما بی تفاوت زندگی کردیم
این زندگی کردن خودش جنگه
ما کوه بودیم روبری هم
خاطرامون از هم یه مشت سنگه
از اونهمه احساس بین ما
حسی به جز عادت نمیمونه
ما داغ بودیمو نفهمیدیم
چیزی از این حالت نمیمونه
ما داغ بودیمو نفهمیدیم
چیزی از این حالت نمیمونه
چیزی از این حالت نمیمونه
تو این اتاق تنگ و دلگیرم
تا باقی عمرم یه جور سر شه
من از خودم فاصله میگیرم
دیوار هی نزدیکتر میشه
میخندمو دردامو میشمارم
تلخه ولی شاید دلم واشه
وقتی برای غصه هام جا نیست
دیوارو هُل میدم غمام جا شه
وقتی برای غصه هام جا نیست
دیوارو هُل میدم غمام جا شه
دیوارو هُل میدم غمام جا شه
دیوارو هُل میدم غمام جا شه.
از بس که احوالم پریشونه دیوار با من همزبون میشه
اما سر هرچیز بی مورد با هم دوباره حرفمون میشه
با هم دوباره حرفمون میشه
وقتی یه آدم پای احساسش هرچیزی و که داره میبازه
تنهایی از اون آدم عاشق یه کوه بی احساس میسازه
یه کوه بی احساس میسازه
ما کوه بودیم روبری هم
خاطرامون از هم یه مشت سنگه
ما بی تفاوت زندگی کردیم
این زندگی کردن خودش جنگه
تو این اتاق تنگ و دلگیرم
تا باقی عمرم یه جور سر شه
من از خودم فاصله میگیرم
دیوار هی نزدیکتر میشه
میخندمو دردامو میشمارم
تلخه ولی شاید دلم واشه
وقتی برای غصه هام جا نیست
دیوارو هُل میدم غمام جا شه
وقتی برای غصه هام جا نیست
دیوارو هُل میدم غمام جا شه
دیوارو هُل میدم غمام جا شه
ما بی تفاوت زندگی کردیم

The Wall

We lived our lives indifferently,
This way of living is a war in itself.
We were mountains facing each other,
Our memories are a pile of stones.
From all the feelings between us,
Nothing but habit remains.
We were burning and didn't realize,
Nothing of this state will last.
We were burning and didn't realize,
Nothing of this state will last.
Nothing of this state will last.
In this cramped and gloomy room,
The rest of my life will somehow pass.
I distance myself from myself,
The wall keeps getting closer.
I laugh and count my pains,
It's bitter, but maybe I'll miss it.
When there's no room for my sorrows,
I push the wall to make space for them.
When there's no room for my sorrows,
I push the wall to make space for them.
I push the wall to make space for them.
I push the wall to make space for them.
My state is so chaotic, the wall becomes my confidant,
But we argue again over every little thing.
We argue again over every little thing.
When a person sacrifices everything for their feelings,
Loneliness turns that loving person into an unfeeling mountain.
Turns that loving person into an unfeeling mountain.
We were mountains facing each other,
Our memories are a pile of stones.
We lived our lives indifferently,
This way of living is a war in itself.
In this cramped and gloomy room,
The rest of my life will somehow pass.
I distance myself from myself,
The wall keeps getting closer.
I laugh and count my pains,
It's bitter, but maybe I'll miss it.
When there's no room for my sorrows,
I push the wall to make space for them.
When there's no room for my sorrows,
I push the wall to make space for them.
I push the wall to make space for them.
We lived our lives indifferently,