Текст и перевод песни Mokoma - Ei enää askeltakaan

Ei enää askeltakaan

Pysy siinä, älä liiku
Ei enää askeltakaan
Selityksesi on kuultu
Ole hiljaa, älä puhu
Ei enää tavuakaan
Ei teot puheestasi muutu
Kivi itkee kipuaan
Vuori vaivojansa valittaa
Kuuletko huokauksia, joita maasta kumpuaa
Kenellä tieto, kellä haju
Kuinka lopulta käy, miten päättyy tämä luku
Sano, sano, sano sinä viisaampana milloin mitta on täys
Vasta kun sammuu ihmissuku
Kivi itkee kipuaan
Vuori vaivojansa valittaa
Kuuletko huokauksia, joita maasta kumpuaa
Kivi itkee kipuaan
Vuori vaivojansa valittaa
Näetkö kyyneliä, joita taivas vuodattaa
Ei enää ei, ei enää askeltakaan seis
Ei enää ei, ei enää askeltakaan seis

Ни шагу больше

Стой, не двигайся.
Ни шагу больше.
Твои объяснения услышаны.
Молчи, не говори.
Ни слова больше.
Дела твои от слов не изменятся.
Камень плачет от боли.
Гора стенает от своих ран.
Слышишь ли ты вздохи, что из земли исходят?
Кто знает, кто ведает,
Чем все закончится, как завершится эта глава?
Скажи, скажи, скажи же ты, мудрейшая, когда чаша переполнится?
Только когда человеческий род угаснет.
Камень плачет от боли.
Гора стенает от своих ран.
Слышишь ли ты вздохи, что из земли исходят?
Камень плачет от боли.
Гора стенает от своих ран.
Видишь ли ты слезы, что небо проливает?
Больше нет, ни шагу больше, стой.
Больше нет, ни шагу больше, стой.