Avraiml der Marvicher (Avreml the Con Man) - חוה אלברשטיין перевод на русский

Avraiml der Marvicher (Avreml the Con Man)

אָן אַ הײם בין איך יונג געבליבן
ס′האָט די נױט מיך אַרױסגעטריבן
װען איך האָב נאָר קײן דרײַצן יאָר געהאַט
אין דער פֿרעמד װײַט פֿון מאַמעס אױגן
האָט אין שמוץ מיך די גאַס דערצױגן
געװאָרן איז פֿון מיר אַ װױלער יאַט
איך בין אַבֿרמ'לע דער פֿײקסטער מאַרװיכער
אַ גרױסער קינסטלער כ′אַרבעט לײַכט און זיכער
דאָס ערשטע מאָל כ'װעל'ס געדענקען ביזן טױט
אַרײַן אין תּפֿיסה פֿאַר לאַקכענען אַ ברױט אױ אױ
כ′פֿאָר נישט אױף מאַרקן װי יענע פּראָסטע יאַטן
כ′צופּ נאָר בײַ קאַרגע שמוציקע מאַגנאַטן
כ'בין זיך מחיה װען כ′טאַפּ אַזאַ מאַגנאַט
איך בין אַבֿרמ'לע גאָר אַ װױלער יאַט
אין דער פֿרעמד נישט געהאַט צום לעבן
געבעטן ברױט אַן אָרעמער פֿלעגט נאָך געבן
נאָר יענע לײַט װאָס זענען תּמיד זאַט
פֿלעגן אָפֿט טרײַבן מיך מיט צאָרן
ס′װאַקסט אַ גנבֿ ס'איז מקוים געװאָרן
אַ גנבֿ בין איך נאָר אַ װױלער יאַט
איך בין אַבֿרמ′לע דער פֿײקסטער מאַרװיכער
אַ גרױסער קינסטלער כ'אַרבעט לײַכט און זיכער
אַ יאַט אַ קלײנער אַרײַן אין קוטשעמענט
אַרויס אַ מאַזיק אַ זעלטנער טאַלענט
כ'פֿאָר נישט אױף מאַרקן װי יענע פּראָסטע יאַטן
כ′צופּ נאָר בײַ קאַרגע שמוציקע מאַגנאַטן
כ′האָב ליב אַ מענטשן אַ מילדן אַ נאַש־בראַט
איך בין אַבֿרמ'לע גאָר אַ װױלער יאַט
שױן נישט לאַנג װעט דאָס שפּיל געדױערן
קראַנק פֿון קלעפּ, גיפֿט פֿון תּפֿיסה מױערן
נאָר אײן בקשה כ′װאָלט אַזױ געװאָלט
נאָך מײַן טױט אין אַ טאָג אַ טריבן
זאָל אױף מײַן מצבֿה שטײן געשריבן
מיט אותיות גרױסע און פֿון גאָלד
דאָ ליגט אַבֿרמ'לע דער פֿײקסטער מאַרװיכער
אַ מענטש אַ גרױסער געװען װאָלט פֿון אים זיכער
אַ מענטש אַ פֿײַנער מיט האַרץ מיט אַ געפֿיל
אַ מענטש אַ רײנער װי גאָט אַלײן נאָר װיל אױ אױ
װען איבער אים װאָלט געװאַכט אַ מאַמעס אױגן
װען ס′װאָלט די פֿינצטערע גאַס אים נישט דערצויגן
װען נאָך אַלס קינד ער אַ טאַטן װאָלט געהאַט
דאָ ליגט אַבֿרמ'לע יענער װױלער יאַט

Авремль-пройдоха (Avraiml der Marvicher)

Без дома я молодой осталась,
Нужда меня из дома выгнала.
Когда мне было всего тринадцать лет,
Вдали от маминых глаз, в чужой стране,
Улица воспитывала меня в грязи,
И я стала ловкой воровкой.
Я — Авремль, самый хитрый пройдоха,
Великая артистка, работаю легко и уверенно.
Первый раз запомню до самой смерти —
Попала в тюрьму за кражу хлеба, ох!
Я не хожу по рынкам, как те простые воры,
Я обманываю только скупых, грязных богачей.
Я оживаю, когда обманываю такого богача.
Я — Авремль, очень ловкая воровка.
В чужой стране, без средств к существованию,
Просила хлеба, бедняк еще мог дать,
Но те люди, которые всегда сыты,
Часто гнали меня с гневом.
Воровка растет во мне, это сбылось,
Воровка я, но ловкая.
Я — Авремль, самый хитрый пройдоха,
Великая артистка, работаю легко и уверенно.
Воровка маленькая, зашла в кабак,
Вышла музыкантша, редкий талант.
Я не хожу по рынкам, как те простые воры,
Я обманываю только скупых, грязных богачей.
Я люблю людей, мягкий, сладкий хлеб.
Я — Авремль, очень ловкая воровка.
Скоро эта игра закончится,
Больная от побоев, отравленная тюремными стенами.
Только одну просьбу я бы хотела,
После моей смерти, в день похорон,
Пусть на моей могиле будет написано
Большими золотыми буквами:
Здесь лежит Авремль, самый хитрый пройдоха,
Человек великий из нее мог бы получиться, наверняка.
Человек добрый, с сердцем, с чувством,
Человек чистый, как сам Бог желает, ох!
Если бы над ней бдели мамины глаза,
Если бы темная улица ее не воспитывала,
Если бы в детстве у нее был отец,
Здесь лежит Авремль, та самая ловкая воровка.