Текст и перевод песни Motive - Ölümsüz

Ölümsüz

Ne için ölebilirim, ne için ölebilirim?
Bilgisayarın arkasındaki çocuk dediğine göre yetenekliyim
Yaşayan hâlimle beni kabul ettiklerini göremeyebilirim
Kapanırsa bu bedenim, yarın kesin ana sayfana düşebilirim
Hikâyen bitince gez hikâyeleri, suratımı göreceğine eminim
"Bu çocuk ne kadar yetenekli değil miydi, bu Motive değil mi?"
Desteğin için teşekkür ederiz, biz hayattaykеn bunu görebilirdik
Şimdi gencecik bir bеdenin daha bu oyundan çıkıp gittiğine sevin

Cenazem kalabalık olabilir, hatırla kardeşimiz Vio gibi
Veyahut bi'kaç güne mezar başında sadece göreceğim ailemi
Peki ya Moti, korkuyo' musun ölümden?
Tupac gibi, Biggie gibi
Besse'nin sokakları ölüm peşinde gibi hissediyo'sun, sıra senin
Paranoyaları gerçeğe çevir (paranoyaları gerçeğe çevir)
Beslemek istiyo'dum yeteneğimi, bu ara korkuyorum diyebilirim
Allah'ım bi' kere merhamet et, kalırım uzak dualarından
Daha da yakınlaşabilmem için mi yanına çağırdın kardeşimi?

Sahte ortam, yüzler, hisler, duygu yok
Bu gündem değişir, unutur gider, kimsenin hayrı yok
Ben ayaktayken destek çık diye yalvaracak hâlim yok
Sen bunu göçtüğümde hatırlayacaksan buna ihtiyacım yok
Sikimde değil, dinlemeyin
Saçmalayamam, bu kesin ve net
Nasıl tınladığım değil, önemli olmalı ritimler üstüne ne söylediklerim
Sıkıştır kelimeleri ve olabildiği en anlamlı hâline getir
Bütün yaptıklarım ölünce basit bi' hashtag olabilmek için değil

Olmak istiyorum ölümsüz (ölümsüz, ölümsüz)
Ha ölümsüz, bırak gün geceye dönsün (ha dönsün, dönsün)
Olmak istiyorum ölümsüz (ölümsüz, ölümsüz)
Bırak gün geceye dönsün, bırak gün geceye dönsün

Hep bi' açlıkla başlardı eskiden o günler
Artık var mesafe, aç geçirdiğim onca günden
Artık üzülmek değil önemli, her dakika gülmem
Bu güç fuzuli değil, yok edeceksen gerekli ölmem
La puşt çizgini bil, bi' tane daha çizeceksen ünlem
Bakan kusuru değil, yaptığımı gör; gam yemeden ölmem
Her an bi' puşt gibi yaşarsan gerekebilir ölmen

Eve herkesten sonra girdin hep, vicdanın kör bro
Sokakları evden daha çok sevdin bak, vicdanın kör bro
Kulakların köpekten daha güzel işitti, olma kör bro
Şaraplar yeminden daha çok içildi, bak tek kör bu
Kattan atlasam mı diye düşündürtüyo' bu mahalle kör bro
Kimisi bilmeden intiharda, ot güzel ve hep masamda
Derken ciğerin sönsün de asla sen ciğersiz olma
Melodi götürür hep bak, arka sokakları ezberle
Seni her götürdüğünde melodi ortada rehbersiz kalma

Herkes ister ilk önce doğsun güneş
Kaybolsun karanlıklar, gözler üstümde diye
Korkuyorum uyanmaktan, acaba kim olacak?
Acaba kim olacak yanımda uyandığımda?
Bedeli ne gezegen, bedeli ne ki bunun?
En sonucunda kader götürüyo' bulduğunu
Bedeli ne yetenek, bedeli ne mutluluk
Şarkımdan çok tutmasını istiyorum uykumun

Immortel

Pourquoi devrais-je mourir, pourquoi devrais-je mourir ?
L’enfant derrière l’ordinateur dit que je suis talentueux, tu vois.
Je ne vois peut-être pas qu’ils m’acceptent tel que je suis.
Si ce corps se referme, je pourrais atterrir sur ta page d’accueil demain.
Quand l’histoire est finie, lis les histoires, je suis sûr que tu verras mon visage.
« Ce garçon n’est-il pas tellement talentueux, n’est-ce pas Motive ? »
Merci de ton soutien, nous aurions pu le voir de notre vivant.
Maintenant, réjouis-toi qu’un autre corps jeune ait quitté ce jeu.

Mes funérailles pourraient être bondées, souviens-toi comme notre frère Vio.
Ou dans quelques jours, je ne verrai que ma famille au cimetière.
Et toi, Moti, as-tu peur de la mort ?
Comme Tupac, comme Biggie.
Les rues de Besse sont comme la mort à tes trousses, c’est ton tour.
Tu transformes les paranoïa en réalité (tu transformes les paranoïa en réalité).
Je voulais nourrir mon talent, je peux dire que j’ai peur en ce moment.
Oh, mon Dieu, aie pitié une fois, je resterai loin de tes prières.
As-tu appelé mon frère à tes côtés pour que je puisse me rapprocher ?

Faux environnement, visages, sentiments, pas d’émotion.
Ce programme change, il oublie, personne n’en profite.
Je n’ai pas le temps de te supplier de me soutenir pendant que je suis debout.
Si tu t’en souviens quand je serai parti, je n’en ai pas besoin.
Je m’en fiche, ne m’écoute pas.
Je ne peux pas parler de bêtises, c’est clair et net.
Ce n’est pas la façon dont je sonne, ce qui compte, c’est ce que je dis sur les rythmes.
Sert-toi des mots et mets-les dans leur forme la plus significative possible.
Tout ce que j’ai fait n’est pas pour être un simple hashtag quand je mourrai.

Je veux être immortel (immortel, immortel).
Oui, immortel, laisse le jour se transformer en nuit (oui, change, change).
Je veux être immortel (immortel, immortel).
Laisse le jour se transformer en nuit, laisse le jour se transformer en nuit.

C’était toujours avec une faim que tout commençait, autrefois.
Maintenant, il y a de la distance, de toutes ces journées où j’ai eu faim.
Ce n’est plus le chagrin qui compte, mais le fait de rire à chaque minute.
Ce pouvoir n’est pas inutile, si tu veux me détruire, il faut que je meure.
La putain, connais ta ligne, si tu veux en tracer une autre, fais un point d’exclamation.
Ce n’est pas le défaut de celui qui regarde, c’est ce que j’ai fait, regarde ; je mourrai sans soucis.
Si tu vis comme un enfoiré à chaque instant, tu devras peut-être mourir.

Tu es toujours rentré à la maison après tout le monde, ta conscience est aveugle, mon frère.
Tu as aimé les rues plus que la maison, regarde, ta conscience est aveugle, mon frère.
Tes oreilles entendaient mieux que celles d’un chien, ne sois pas aveugle, mon frère.
Tu as bu plus de vin que de serments, regarde, c’est le seul aveugle.
Ce quartier me fait penser à me jeter par la fenêtre, ta conscience est aveugle, mon frère.
Certains, sans le savoir, se suicident, l’herbe est belle et toujours sur ma table.
Alors, que tes poumons s’éteignent, mais ne sois jamais sans poumons.
La mélodie t’emmène toujours, apprends les ruelles par cœur.
Chaque fois qu’elle t’emmène, ne te retrouve pas sans guide au milieu de la mélodie.

Tout le monde veut que le soleil se lève en premier.
Que les ténèbres disparaissent, parce que les yeux sont sur moi.
J’ai peur de me réveiller, qui sera-ce ?
Qui sera là quand je me réveillerai ?
Quel est le prix de la planète, quel est le prix de tout ça ?
Au final, le destin t’emmène où il t’a trouvé.
Quel est le prix du talent, quel est le prix du bonheur ?
Je veux que mon sommeil dure plus longtemps que ma chanson.