Текст и перевод песни Motty Steinmetz - Brivele

Brivele

אינגאנצן צובראכן פארביטערט און פארקלעמט
ער קען זיך נישט בארואיגן, קיין נחמה פון קיינעם נעמט
אוועק פון די וועלט איז די שרייבער זיין פערזענליכע
דער מלך בענקט נאך אים אויף זיין טאלאנט די אויסערגעווענליכע

אוי ווי שיין זענען געווען זיינע בריוו
יעדע נאכט פאר מיר געשריבן, ארויס פון הארצן טיף
די בריוון אין זכרון וועלן מיר אייביג פארבלייבן
די וועג וויאזוי ער האט עס געשריבן וועט שוין קיינער נישט קענען שרייבן

א באדינער און פאלאץ איין איינפאל עס פאלט אים
ער ווייסט די אלע בריוון ווי זיי זענען באהאלטן
ער נעמט פון די ארכיוון די אלע אלטע בריוון
און לויפט צום מלך צו, קוק וואס כ'האב געפונען, הט אזנך לי

ער שטעלט זיך אראפ און נעמט זיך די בריוועלעך אויפליינען
דער מלך דערמאנט זיך צוריק און ער נעמט זיך וויינען
די בריוון און זכרונות שפע און נסיונות וואס ער איז פארביי
די הארץ די נשמה אין דעם וואס נאר איך פארשטיי

ליין מיך די הארציגע בריוועלעך, ליין
עס דערמאנט מיך צוריק די שטימע פונעם שרייבערל אליין
די שורה'לעך די זמירו'לעך
עס נעמט מיך ארום
און יעדעס מאל די ליינסט די בריוועלעך
ווער איך מלא רחמים

ליין מיך די הארציגע בריוועלעך, ליין
דיין הארץ דיין געבעהט דורך דעם וועל איך פאשטיין
די צעטעלעך, נאסע בלעטעלעך
עס עפענט יעדן טיר
ווייל יעדעס מאל די ליינסט די בריוועלעך
וויין איך מיט מיט דיר

בריוועלע, אוי בריוועלע
כאילו אמרם הוא בעצמו
בריוועלע אוי בריוועלע
און יעדן מצב און סביבה'לע
אנקומען ביז צום מלך קען מען נאר אזוי

א שרייבער האט דער מלך גהאט אמאל
דוד בן ישי, דער נעים זמירות ישראל
ווי ער האט געשריבן האט קיינער נישט געקענט
מיט געגועים און אהבה, מיטן כינור אין די הענט

אין די שווערסטע מצבים געשריבן צום קל חי
ה' מה רבו צרי, רבים קמו עלי
איך לויב און דאנק פאר ה' אלקי
מה אשיב לה' כל תגמולוהי עלי

דוד איז מער נישט דא אבער כאטש איז אונז פארבליבן
די הארציגע בריוון וואס ער האט צום מלך געשריבן
אונז נעמיר די כתבים און אונזער מצבים און מיר ליינען איבער
די אלע צרות וואס דוד איז אריבער

כאטש ס'איז פריוואטע ענינים וואס דוד איז משורר
די בריוועלעך זענען אבער דעם אויבערשטן מעורר
דער בורא טוט לעכצן, הערן ווי מיר קרעכצן תפילה לדוד,
דאס איז זיין תשיקה, זיין גרעסטע כבוד

ליין מיך די הארציגע בריוועלעך, ליין
עס דערמאנט מיך צוריק די שטימע פונעם דוד'ל אליין
די שורה'לעך די זמירו'לעך
עס נעמט מיך ארום
און יעדעס מאל די ליינסט די בריוועלעך
ווער איך מלא רחמים

ליין מיך די הארציגע בריוועלעך, ליין
דיין הארץ דיין געבעהט דורך דעם וועל איך פאשטיין
די צעטעלעך, נאסע בלעטעלעך
עס עפענט יעדן טיר
ווייל יעדעס מאל די ליינסט די בריוועלעך
וויין איך מיט מיט דיר

תהלים'ל תהלים'ל
כאילו אמרם דוד בעצמו
תהלים'ל, ווען א איד פועלן וויל אמאל
אנקומען ביז צום מלך קען מען נאר אזוי

Brivele

Oh, my dearest, I am heartbroken and filled with despair
I cannot find peace or solace, no matter where
The writer of my heart is gone from this world
I long for him, my king, and his extraordinary talent

Oh, how beautiful were his letters
Written to me every night, from his heart
Those letters will forever remain in my memory
The way he wrote them, no one else can write

A lowly servant in the palace, an idea strikes his mind
He knows where all those letters are hidden
He takes the letters from the archives
And runs to the king, "Look what I have found! Lend me your ears"

He sits down and begins to read the letters aloud
The king reminisces and begins to weep
The letters and memories, of trials and tribulations he has overcome
The heart, the soul, in what only I understand

Read me the heartfelt letters, my love
It reminds me of the voice of the writer himself
The verses, the melodies
It surrounds me
And every time you read those letters
I am filled with compassion

Read me the heartfelt letters, my love
Your heart, your prayers, through them I will understand
The notes, the soaked pages
It opens every door
Because every time you read those letters
I weep with you

Letter, oh letter
As if the writer himself spoke
Letter, oh letter
In every situation and environment
Reaching the king is only possible this way

Once, the king had a writer
David Ben Jesse, the sweet psalmist of Israel
No one could write as he did
With longing and love, with a harp in his hands

In his darkest moments, he wrote to the Eternal One
"God, my enemies are many"
I praise and thank the Lord my God
How can I repay the Lord for all his benefits to me?"

David is no more, but his heartfelt letters remain
Written to the king
Let us take his writings and our troubles and read through them
All the trials that David endured

Although they are private matters that David sings
Those letters rouse the Almighty
The Creator longs to hear our cries, a prayer to David
That is his desire, his greatest honor

Read me the heartfelt letters, my love
It reminds me of the voice of David himself
The verses, the melodies
It surrounds me
And every time you read those letters
I am filled with compassion

Read me the heartfelt letters, my love
Your heart, your prayers, through them I will understand
The notes, the soaked pages
It opens every door
Because every time you read those letters
I weep with you

Psalms, Psalms
As if David himself spoke them
Psalms, when a Jew seeks to act
Reaching the king is only possible this way