Текст и перевод песни Muharrem Aslan - Ağustos Şiiri

Ağustos Şiiri

Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmiyecek
Beterin beteri var diyenlere inanmıyorum
Hep böylesi havalar besler fırtınaları
Korkarım bu mavi ışık çabuk sönecek
Duymazdım durgun suların bezgin türkülerini
Alışmak ölümün bir başka adıymış bilmezdim
Bir yangınsonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımı
Bu rüzgar kulaklarımdan hiç eksilmiyor
Esirgenmiş bir dünyada müthiş yalnızım
Geri dönsem bile ben artık o ben olmıyacağım
Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmiyecek
Ben mısralarımı kerpiç gecelerinden çekmişim
Beş numara lamba kederi var mısralarımda benim
Yitirmişim yıldız ışığında dost çizgileri
Deli çizgi gözlerimi kör etmiş kör etmiş kör etmiş
Göçmüş kıtalar üstünde kuşlar dönüyor garipsi
Çığlıkçığlığa kuşlar dönüyor evcil ve tedirgin
Gökmavisi bir türkü dolanmış yüreciğime
Selsele yolculuklar tütüyor gözlerimde - neyleyim
Insan demişim kitap yüzlü insanlar demişim gidemiyorum
Kaderim kaderleri demişim allı'nın kızı
Sen olmasan ben böyle uysal değildim
Böyle uysal ve kırılmış değildi şiirlerim
Bir yangınsonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımı
Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmiyecek
Yılandere ölüler yatağı helalim ölüler
Katran mazot bidonları paslı putreller
Kargalar üşüşmüş ahmedo'mun ellerine kargalar
Ahmedo'mun düşlerine yılan çıyan doluşmuş
Garipler mezarlığı doymamışlar dünyası
Yıkılası karakuşak kurudere sırtları
Ahmed'om bir yaz bulutu bir varmış bir yokmuş
Fenerler titreşiyor bıçaklanmış türkülerin gözbebeklerinde
Vinçler beni balçık gibi akşamlara bindiriyorlar
Sen olmasan şu sabahlar olmasa
Şu benim büyük büyük susamışlığım
Bu mızmız takvimi bir solukta susturacağım
Yılandere ölüler yatağı helalim ölüler
Rüzgar gibi bir ağustos geçti ellerimizden
Meyvalar bizi balrengi günahlara çağırıyorlar
Biryanda yaşanmamış günlerin hırsı
Biryanda boşa geçen gecelerin acısı
Malum o dramın en güzel perdesindeydik
Ağustos şarap olmuş, kanımıza akmıştı
Göçmüş kıtalar üstünde kuşlar gibiydik
Duracak vaktimiz yoktu bitmiştik
Her gören didik didik bizi denetliyordu
Biz kendi derdimize düşmüştük
Orda da akşamlar olacak allı'nın kızı
Kanlı mendil gibi ağustos akşamları
Şu benim çektiklerimi görmiyeceksin
Belki yanında başkaları olacak
Belki düşlerine bile girmiyeceğim
Gün oldu acıların şiirini yaşadım
Gün oldu zehir gibi yokluğunu yaşadım
Bana sen ne diye duyurdun yalnızlığımı
Ne diye gurbet gibi mısralarıma sindin
Dokunsan parmaklarıma tutuşacağım
Yine ağustos gelse elele versek
Sen anandan kaçsan ben yalnızlığımdan
Yeni yoldan sazanlı çaydan geçsek
Güneşin bahçeleri emzirdiği saatte
Susamışlar aşkına, kandım diyesi
Uzun uzun öpüşsek
Yine ağustos gelse kovulsak cennetimize
Şantiye hiç durmadan ötse bağırsa
Lazoğlu büyükharflerle sövse işçilerine
Damlarda kaysı yarsalar rumeli göçmenleri
Dillerini sevdiğim kıvırcık dillerini,
Issız bahçelerden geçsek unutulmuş sokaklardan
Çocuklar mavi mavi gülüşüp kaçışsalar
Bir masal dinler gibi sessizliği dinlesek
Kendimizi dinlesek köklerin çığlığını
Seni kollarıma alsam, yine yumsan gözlerini
Yine kapışılsa yavrum, batan şehrin hazineleri
Biz yine kendi derdimize düşsek
Yere batan şehrin tek yalnızıyım
Yüzyılın ağrısını anlıyarak çekiyorum
Ekmeğime barut sinmiş bulanık özgürlükler
Tepmişim rahatımı boynubükük mutluluğumu
Yaşıyorsam erkekçe yaşıyorum
Istemem sarmasın yumuşak duygular susuzluğumu
Geceler bıçak bıçak böğrümde yatsın uyusun
Kaderim kaderleri demişim allı'nın kızı
Ellerimi kemirmekten memnunum
Düşünki coğrafyanın en güzel yerindeyiz
En güzel günlerinde gençliğimizin
Ölümden ötesini aklım almıyor
Beterin beteri var diyenlere inanmıyorum
Istesek cenneti kurtarabiliriz
Ben bir ışık için tepmişim rahatımı
Ellerimi kemirmekten memnunum
Bu güleç yüzlülerin bu acı türkülerini
Bu yoksul yerleri anlıyarak seviyorum
Delice anlıyarak allı'nın kızı
Söz: Hasan Hüseyin KORKMAZGİL

August Poem

My heart aches, this novel won't end well,
I don't believe those who say there's worse to come.
Weather like this always breeds storms,
I fear this blue light will soon fade away.
I used to ignore the weary songs of still waters,
I didn't know that getting used to it was another name for death.
A post-fire fatigue burns my palms,
This wind never leaves my ears.
I am terribly alone in a world spared,
Even if I return, I will no longer be the same.
My heart aches, this novel won't end well,
I drew my verses from adobe nights,
My verses carry the sorrow of a number five lamp,
I have lost the lines of friends in the starlight,
Crazy lines have blinded my eyes, blinded, blinded.
Birds circle strangely over migrated continents,
Birds scream and circle, tame and anxious.
A sky-blue song is tangled in my heart,
Waterfall journeys smoke in my eyes - what can I do?
I said "people," I said "book-faced people," I can't leave.
I said "my fate is their fate," Al's daughter.
Without you, I wouldn't be so docile,
My poems wouldn't be so docile and broken.
A post-fire fatigue burns my palms,
My heart aches, this novel won't end well.
Yılandere, bed of the dead, my lawful dead,
Tar, diesel cans, rusty rails,
Crows swarm on Ahmed's hands, crows,
Snakes and scorpions have filled Ahmed's dreams.
Graveyard of the strangers, world of the unsatisfied,
Damned black belt, Kurudere ridges,
My Ahmed, a summer cloud, once upon a time,
Lanterns flicker in the pupils of stabbed songs,
Cranes lift me onto muddy evenings.
If it weren't for you, if it weren't for these mornings,
This great thirst of mine,
I would silence this whining calendar in one breath.
Yılandere, bed of the dead, my lawful dead,
An August like the wind passed through our hands,
Fruits beckon us to honey-colored sins,
The ambition of days unlived in biryani,
The pain of nights wasted in biryani.
We were at the most beautiful act of that known drama,
August had become wine, flowing into our blood,
We were like birds over migrated continents,
We had no time to stop, we were finished.
Everyone who saw us scrutinized us,
We were lost in our own troubles.
There will be evenings there too, Al's daughter,
August evenings like bloody handkerchiefs,
You won't see what I've been through,
Maybe you'll have others by your side,
Maybe I won't even enter your dreams.
There were days I lived the poem of pain,
There were days I lived your absence like poison,
Why did you make me aware of my loneliness,
Why did you seep into my verses like exile?
If you touch my fingers, I will ignite,
If only August came again and we held hands,
You'd escape your mother, I'd escape my loneliness,
We'd cross the new road, the Sazanlı stream,
At the hour when the sun nurses its gardens,
So that the thirsty for love could say "I'm smitten,"
We'd kiss for a long, long time.
If only August came again and we were banished to our heaven,
The construction site would sing and shout incessantly,
Lazoğlu would curse his workers in capital letters,
Rumelian immigrants would slice apricots on rooftops,
Their tongues I love, their curly tongues,
We'd pass through deserted gardens, forgotten streets,
Children would laugh and run away, blue as the sky,
We'd listen to the silence as if listening to a fairy tale,
We'd listen to ourselves, to the cries of our roots,
If I took you in my arms, you'd close your eyes again,
The treasures of the sinking city would be seized again, my love,
We'd be lost in our own troubles again.
I am the only one left in the city sinking into the ground,
I bear the pain of the century with understanding,
Gunpowder has permeated my bread, blurry freedoms,
I've rejected my comfort, my hunched happiness,
If I'm living, I'm living like a man.
I don't want soft feelings to quench my thirst,
Let the nights lie and sleep on my side like knives,
I said "my fate is their fate," Al's daughter.
I am content to gnaw on my hands,
Imagine, we are in the most beautiful place in the geography,
In the most beautiful days of our youth,
My mind cannot grasp what lies beyond death,
I don't believe those who say there's worse to come.
If we wanted, we could save heaven,
I've rejected my comfort for a light,
I am content to gnaw on my hands,
I love these cheerful faces, these bitter songs,
I love these poor places with understanding,
With crazy understanding, Al's daughter.
Lyrics: Hasan Hüseyin KORKMAZGİL