Текст и перевод песни Murat Yılmazyıldırım - Adsız Gözyaşı

Adsız Gözyaşı

Hazan yaprakları birikir kalbimde; söyleyemem hüznümü buruşmuş gölgelerine.
Tükenir ödünç aldığım vakitler birer birer, taşıyamam kendimi artık kömür eden özleminde.
Dokunuşlarım yarım kaldı; gülemem artık bana uzak duran yüzünde.
Dayanır mı bu ömür acıtan yalnızlığa, başedemem dünyayla sen gelmeyince.
Son bir haykırıştır boşluklarda uzayan; bilmem ki var mıdır çaresi yakarışlarımın.
Ne de masum dururdu dünya, sevdalım yanımda olunca.
Gönül aşka batarmış meğer, hayat sessiz kalınca.
Hazan yaprakları birikir kalbimde; söyleyemem hüznümü buruşmuş gülüşlerine.
Tükenir ödünç aldığım vakitler birer birer, taşıyamam kendimi yaralayan sözlerinde.
Son bir haykırıştır boşluklarda uzayan; bilmem ki var mıdır çaresi yakarışlarımın.
Ne de masum dururdu dünya, sevdalım yanımda olunca.
Gönül aşka batarmış meğer, hayat sessiz kalınca.
Son bir haykırıştır boşluklarda uzayan; bilmem ki var mıdır çaresi yakarışlarımın.
Ne de masum dururdu dünya, sevdalım yanımda olunca.
Gönül aşka batarmış meğer, hayat sessiz kalınca.

Unnamed Teardrop

Autumn leaves gather in my heart; I cannot tell my sorrow to its crumpled shadows.
The borrowed time I was given runs out one by one, I can no longer carry myself in your yearning that turns me into coal.
My touches remain incomplete; I can no longer laugh on your face that stays away from me.
Can life endure this hurtful loneliness, I cannot cope with the world when you don't come.
This is my final cry echoing in the void; I wonder if there is a remedy for my supplications.
How innocent the world seemed when my love was near.
The heart sinks into love, it seems, when life becomes silent.
Autumn leaves gather in my heart; I cannot tell my sorrow to its faded smile.
The borrowed time I was given runs out one by one, I can no longer carry myself in your wounding words.
This is my final cry echoing in the void; I wonder if there is a remedy for my supplications.
How innocent the world seemed when my love was near.
The heart sinks into love, it seems, when life becomes silent.
This is my final cry echoing in the void; I wonder if there is a remedy for my supplications.
How innocent the world seemed when my love was near.
The heart sinks into love, it seems, when life becomes silent.