Текст и перевод песни Murat İnce - Mağduriyetim Hükümsüzdür

Mağduriyetim Hükümsüzdür

Gecenin içine düştü senli hatıralarım
Kanar ağlarım, yanar ağlarım
Mağduriyetim hükümsüzdür
Susuz bir yaz gibi geçtin ömrümün kangren damarlarından
Ne zaman karabiberli sıcak bir çikolata hazırlasam
Sen gelirsin aklıma sonra bir mum yakar
Doyasıya ağlarım, kim bilir şimdi neredesin
Ben sende ağlamayı gördüm, ağlatmanı öğrendim
Bir sabah bin bir kırık içinde yola koyduğunu
Göz yaşımla boğduğunu, kahrolduğumu
Ve ortalık yerde bırakıp gittiğini gördüm
Mağduriyetim hükümsüzdür
Çığ düştüğü gece karlar şehriydi yürüdüğümüz
Ve sabaha kadar paltomun altında kalışımız
Sonra mecburi sokuluşun bütün ömrüme bedeldi
Nefesim boynunda, tenin tenimdeydi, sıcaktı yani
Gün doğumları sende hep ayrılığı tetiklerdi
Bir defa ezber bozsan neyin eksilirdi
Ben sende hep acıları sevdim
Ve ayrılığı tescillese de vefasızlığın
Giderken kızıl saçlarında ki yangını sevdim
Çok yalvarmıştım, susamıştım bir yudum sana
Yanmıştım, çöl ortasındaki acıyı bal eylemiştim
Kurda kuşa yem olmuş sevmekten vazgeçmemiştim
Ya sen bir kere bile arkana bakmamış
Mataradan artakalan bir damla suyu çok görmüştün
Sensizlikten yanan çatlayan dudaklarıma
Mağduriyetim hükümsüzdür
Şimdi sen bende neyi sevdin
Sen bende; acı çekmemi, yokluğunda deli olmamı
Dağları taşları aşıp, karı kışı hiçe sayıp sana gelmemi
Gözyaşları içinde yola koymayı, hep buruk
Hep üzgün kalmamı, sensizlikle cezalandırılmamı sevdin
Sen bende bir aşığın yok oluşunu sevdin
Ben sende; senin benden kaçışına rağmen
Her şeye, yok oluşuma aldırmadan sevdim seni
Ben bende seni sevdim
Sen sonuna kadar
Acı biçsen de ömrüme
Ben bendeki seni sevdim
Mağduriyetim hükümsüzdür

My Sufferings Are Unlawful

My memories of you fell into the depths of the night
I cry from pain, I cry from heartache
My sufferings are unlawful
Like a waterless summer, you passed through the infected veins of my life
Whenever I make a hot chocolate with black pepper
I think of you and then light a candle
I cry my heart out, who knows where you are now
I first saw tears in your eyes, I learned what it was like to make you cry
I saw you set off on your journey one morning, broken in a thousand pieces
Drowning in your tears, devastated
And I saw you leave me there, alone
My sufferings are unlawful
The night the avalanche fell, the city was covered in snow
And we stayed under my coat until morning
Then, your forced snuggling became worth a lifetime
My breath on your neck, your skin on mine, it was warm
Sunrises always triggered the separation
If you had just broken the routine once, what would it have cost you?
I learned to love the pain in your eyes
And even though your faithlessness confirmed our separation
As you left, I loved the fire in your red hair
I had begged so much, I was thirsty for a sip of you
I had burned, I had turned the desert's pain into honey
I had refused to give up on love, even when I was thrown to the wolves
But you never once looked back
You grudged me even a drop of water left in your canteen
For my lips, burning and cracked from your absence
My sufferings are unlawful
Now tell me, what did you love in me?
What you loved in me was my suffering, my madness in your absence
My climbing mountains and crossing rivers, defying snow and ice to come to you
My setting off on journeys in tears, always bitter
My always being sad, my being punished by your absence
What you loved in me was the destruction of a lover
And I, despite your running from me
Ignoring everything, even my own destruction, I loved you
I loved you in myself
You, until the very end
Even though you brought pain into my life
I loved you in myself
My sufferings are unlawful