Текст и перевод песни Myslovitz - Przypadek Hermana Rotha

Przypadek Hermana Rotha

Lubię siłę czerni,
I nieużywania słów.
Wszystkiego, co niezmienne,
W nicości za oknem, gdy budzą się mgły.
Lubię starych ludzi,
Bo starość jest jak mgła.
Patrząc wprost w jej pustkę,
Pragnę tym bardziej, im więcej mam lat.
Ty, on i ja.
Środek jakby był ze szkła,
Nie zapomnę tamtych dni
Szukałem Cię w odbiciu szyb.
Tonę we współczuciu,
Głębiej z każdym dniem.
I choć wiem, że już nie wrócisz,
Moim życiem wciąż szarpie niepewność i zgiełk.
Ty, on i ja.
Środek jakby był ze szkła,
Nie zapomnę tamtych dni
I szukam Cię...
Bo tak mało wciąż wiem,
Tak mało wciąż jest,
W tym wszystkim... mnie.

Hermann Roth's Case

I like the power of black,
And not using words.
Everything that's unchanging,
In the nothingness outside the window, when the fog awakens.
I like old people,
Because old age is like fog.
Looking straight into its emptiness,
I desire it more and more, the more years I have.
You, he and I.
The center is as if made of glass,
I will never forget those days
I searched for you in the reflection of windows.
I drown in compassion,
Deeper with each day.
And although I know that you will never return,
My life is still ravaged by uncertainty and turmoil.
You, he and I.
The center is as if made of glass,
I will not forget those days
And I search for you...
Because there is still so little that I know,
So little that there is still,
In all this... of me.