Текст и перевод песни Myslovitz - Przypadek Hermana Rotha

Przypadek Hermana Rotha

Lubię siłę czerni,
I nieużywania słów.
Wszystkiego, co niezmienne,
W nicości za oknem, gdy budzą się mgły.
Lubię starych ludzi,
Bo starość jest jak mgła.
Patrząc wprost w jej pustkę,
Pragnę tym bardziej, im więcej mam lat.
Ty, on i ja.
Środek jakby był ze szkła,
Nie zapomnę tamtych dni
Szukałem Cię w odbiciu szyb.
Tonę we współczuciu,
Głębiej z każdym dniem.
I choć wiem, że już nie wrócisz,
Moim życiem wciąż szarpie niepewność i zgiełk.
Ty, on i ja.
Środek jakby był ze szkła,
Nie zapomnę tamtych dni
I szukam Cię...
Bo tak mało wciąż wiem,
Tak mało wciąż jest,
W tym wszystkim... mnie.

Случай Германа Рота

Мне нравится сила черноты,
И несказанность слов.
Всего, что неизменно,
В ничто за окном, когда просыпаются туманы.
Мне нравятся старики,
Ведь старость подобна туману.
Глядя прямо в её пустоту,
Я жажду этого сильнее, чем больше мне лет.
Ты, он и я.
Середина словно из стекла,
Не забуду тех дней,
Я искал тебя в отражении стёкол.
Тону в сочувствии,
Глубже с каждым днём.
И хоть знаю, что ты уже не вернёшься,
Моей жизнью всё ещё рвёт неуверенность и шум.
Ты, он и я.
Середина словно из стекла,
Не забуду тех дней,
И ищу тебя...
Ведь так мало я всё ещё знаю,
Так мало всё ещё есть,
Во всём этом... меня.