Текст и перевод песни Nana Mouskouri - Issoun Kalos Issou Glykos

Issoun Kalos Issou Glykos

Ήσουν καλός κι ήσουν γλυκός
κι είχες τις χάρες όλες,
όλα τα χάδια του αγεριού,
του κήπου όλες τις βιόλες.
Το πόδι ελαφροπάτητο
σαν τρυφερούλι ελάφι,
πάταγε το κατώφλι μας
κι έλαμπε σαν χρυσάφι.
Νιότη απ′ τη νιότη σου έπαιρνα
κι ακόμη αχνογελούσα,
τα γερατειά δεν τρόμαζα,
το θάνατο αψηφούσα.
Και τώρα πού θα κρατηθώ,
πού θα σταθώ, πού θάμπω,
που απόμεινα ξερό δεντρί
σε χιονισμένο κάμπο;
Πώς θα γυρίσω μοναχή
στο ερμαδιακό καλύβι;
Έπεσε η νύχτα στην αυγή
και το στρατί μού κρύβει.
Ωχ, δεν ακούστηκε ποτές
και δεν μπορεί να γίνει
να καίγουνται τα χείλια μου
και νάμαι μπρος στην κρήνη.

Issoun Kalos Issou Glykos

You were good and you were sweet
and you had all the grace,
all the caresses of the breeze,
all the violets of the garden.
Your foot stepped lightly
like a tender deer,
it stepped on our threshold
and shone like gold.
I took youth from your youth
and I still smiled faintly,
I was not afraid of old age,
I defied death.
And now where will I hold on,
where will I stand, where will I stay,
who have remained a dry tree
in a snowy field.
How will I return alone
to the deserted hut?
Night fell at dawn
and the road hides me.
Oh, it was never heard before
and it cannot be done
that my lips should burn
and I am in front of the fountain.