Текст и перевод песни Nana Mouskouri - Issoun Kalos Issou Glykos

Issoun Kalos Issou Glykos

Ήσουν καλός κι ήσουν γλυκός
κι είχες τις χάρες όλες,
όλα τα χάδια του αγεριού,
του κήπου όλες τις βιόλες.
Το πόδι ελαφροπάτητο
σαν τρυφερούλι ελάφι,
πάταγε το κατώφλι μας
κι έλαμπε σαν χρυσάφι.
Νιότη απ′ τη νιότη σου έπαιρνα
κι ακόμη αχνογελούσα,
τα γερατειά δεν τρόμαζα,
το θάνατο αψηφούσα.
Και τώρα πού θα κρατηθώ,
πού θα σταθώ, πού θάμπω,
που απόμεινα ξερό δεντρί
σε χιονισμένο κάμπο;
Πώς θα γυρίσω μοναχή
στο ερμαδιακό καλύβι;
Έπεσε η νύχτα στην αυγή
και το στρατί μού κρύβει.
Ωχ, δεν ακούστηκε ποτές
και δεν μπορεί να γίνει
να καίγουνται τα χείλια μου
και νάμαι μπρος στην κρήνη.

Issoun Kalos Issou Glykos

Tu étais beau et doux
et tu avais toutes les grâces,
toutes les caresses de la brise,
toutes les violettes du jardin.
Ton pied léger
comme un jeune cerf,
foulait notre seuil
et brillait comme de l'or.
De ta jeunesse je prenais de la jeunesse
et je souriais encore faiblement,
je ne craignais pas la vieillesse,
je défiais la mort.
Et maintenant, où vais-je me tenir,
où vais-je m'arrêter, où vais-je m'ébahir,
qui suis-je resté un arbre sec
dans une plaine enneigée?
Comment vais-je retourner seule
dans la cabane déserte?
La nuit est tombée à l'aube
et le chemin m'est caché.
Oh, on n'a jamais entendu parler
et cela ne peut pas arriver
que mes lèvres brûlent
et que je sois devant la fontaine.