Текст и перевод песни Natalia Grosiak - W dziką jabłoń Cię zaklęłam

W dziką jabłoń Cię zaklęłam

Lecz z pamięci mego płótna lato zmyło smutku szlak
Zatrzasnęły się w żołędziach
Na dwa spusty stare łzy
Odfrunęły z motylami
Słowo czekam słowo ty
Ooooooooo
Już do ciebie serca nie mam
W dziką jabłoń cię zaklęłam
A wspomnienia czy pan slyszy
Zamieniłam w polne myszy
W cierpkim smaku wczesnych jagód
Już nie szukam twoich ust
Już nie szukam cię w szelestach
Gdy zaskrzypi leśny chrust
Lato zbiera się do drogi
Już dziewanna w zimach śpi

Je t'ai enfermé dans un pommier sauvage

Mais l'été a effacé de ma toile de mémoire la trace de la tristesse
Mes larmes anciennes se sont refermées dans les glands
En deux tombées
Elles se sont envolées avec les papillons
J'attends un mot, un mot, toi
Ooooooooo
Je n'ai plus de cœur pour toi
Je t'ai enfermé dans un pommier sauvage
Et les souvenirs, entends-tu ?
Je les ai transformés en souris des champs
Dans le goût âpre des premières baies
Je ne cherche plus tes lèvres
Je ne te cherche plus dans les bruissements
Quand le bois craque
L'été se prépare à partir
La reine des prés dort déjà dans l'hiver