Текст и перевод песни Natalia Nykiel - Miejska Sprawa

Miejska Sprawa

Widzę Cię rano, wciąż tak samo
Czerwone policzki dala wyliczają czas
Rozmowa wymieszana z chłodem
Zawierucha zwiewa głosy z uczęszczanych tras
Czuję Cię w parującym świetle
Błękitne kokony imitacją żywią nas
Im więcej chcę, tym bardziej wchodzę
I w ciasnych zakątkach szukam wszystkich swoich spraw
Ktoś porwał mnie samą
Ktoś wrzucił w głębinę rzek-
-I zamurował telefonujący głos
Czy widzisz to samo?
Czy wpadłeś jak śliwka w sos?
Niewybaczalnie czuć, gdy komuś braknie tchu.
Nie chcę używać słowa miłość
Bo wpadnie w studnie, echem będzie dręczyć nas
Pochopnie znamy się, mijamy
Nie chcemy nic wiedzieć o kolorze naszych serc
Ktoś porwał mnie samą
Ktoś wrzucił w głębinę rzek-
-I zamurował telefonujący głos
Czy widzisz to samo?
Czy wpadłeś jak śliwka w sos?
Niewybaczalnie czuć, gdy komuś braknie tchu.

Urban Affair

I see you in the morning, still the same
Rosy cheeks tell the tale of time
Conversation mixed with coldness
Snowstorm carries voices away from busy roads
I feel you in the steaming light
Blue cocoons feed us with imitation
The more I want, the deeper I go
And in tight corners, I search for all my affairs
Someone has stolen me
Someone has thrown me into the depths of the rivers-
-And has sealed the echoing voice
Do you see the same thing?
Have you fallen like a plum into sauce?
It is unforgivable to feel when someone loses their breath
I don't want to use the word love
Because it will fall into the well and its echo will haunt us
We know each other too well, and we pass each other by
We don't want to know anything about the color of our hearts
Someone has stolen me
Someone has thrown me into the depths of the rivers-
-And has sealed the echoing voice
Do you see the same thing?
Have you fallen like a plum into sauce?
It is unforgivable to feel when someone loses their breath