Miód - Live - Natalia Przybysz перевод на русский

Miód - Live

Śniło mi się, że mam wielki biust
Poruszam nim i wszyscy się gapią
Śniłam też, że mam nogi jak miód
Ciągnęły się od szyi po kanapie

Że jestem pewna, gdzie mam przód, gdzie mam tył
Że wierze w Boga, który we mnie wierzy
Że mam odwagę mówić prawdę lub nic
Że moim gardłem biegnie złota nić

Jak to się stało, że zapomniałam o moich piersiach?
Jak to się stało, że wciąż jest za mało prawdy w mych pieśniach?
Wciąż wyciągają szyję nieśmiało, łaknąc powietrza
Wołają mnie rano, a serce schowane, zamknięte w żebrach

Śniło mi się, że cię dobrze znam
Że jesteś bratem, a ja twoją siostrą
Żadna krzywda nie dzieje się nam
Nic nam nie grozi, wszystkiemu możemy sprostać

Wiesz, potrafię mieć taki strzał kosmiczny we śnie
Co tak mnie porazi, że potem świecę w ciemnościach
Więc nie budź mnie, wolę w snach swych pozostać
Obudzę się, kiedy dorosnę

Jak to się stało, że zapomniałam o moich piersiach?
Jak to się stało, że wciąż jest za mało prawdy w mych pieśniach?
Wciąż wyciągają szyję nieśmiało, łaknąc powietrza
Wołają mnie rano, a serce schowane, zamknięte w żebrach
Jak to się stało, że zapomniałam o moich piersiach?
Jak to się stało, że wciąż jest za mało prawdy
Wciąż wyciągają szyję nieśmiało, łaknąc powietrza
Wołają mnie rano, a serce schowane, zamknięte w żebrach

Мёд - Live

Мне снилось, что у меня пышная грудь
Я двигаю ею, и все застывают в изумленье
Ещё снилось, что ноги мои, как мёд,
Тянулись от шеи до дивана в томленье

Что я знаю, где перед, а где зад
Что верю в Бога, который в меня верит
Что хватает смелости говорить правду или молчать
Что по горлу моему струится золотая нить

Как вышло, что забыла я про грудь свою?
Как вышло, что правды в песнях моих так мало?
Всё тянут робко шеи, жаждая глотнуть ветра,
Зовут меня с утра, но сердце схоронено, заперто в рёбрах

Мне снилось, что тебя я хорошо знаю
Что ты мне брат, а я твоя сестра
Нам не грозит никакая беда
Ничто нас не сломит, всё можем мы сполна

Знаешь, бывает, во сне взрыв космической силы,
Что так потрясает — потом в темноте я свечу.
Так не буди меня, лучше во сне останусь,
Проснусь я, когда повзрослею.

Как вышло, что забыла я про грудь свою?
Как вышло, что правды в песнях моих так мало?
Всё тянут робко шеи, жаждая глотнуть ветра,
Зовут меня с утра, но сердце схоронено, заперто в рёбрах
Как вышло, что забыла я про грудь свою?
Как вышло, что правды в песнях моих так мало?
Всё тянут робко шеи, жаждая глотнуть ветра,
Зовут меня с утра, но сердце схоронено, заперто в рёбрах