Текст и перевод песни Natalia Przybysz - Miod

Miod

Śniło mi się, że mam wielki biust
Poruszam nim i wszyscy się gapią
Śniłam też, że mam nogi jak miód
Ciągnęły się od szyi po kanapie

Że jestem pewna, gdzie mam przód, gdzie mam tył
Że wierze w Boga, który we mnie wierzy
Że mam odwagę mówić prawdę lub nic
Że moim gardłem biegnie złota nić

Jak to się stało, że zapomniałam o moich piersiach?
Jak to się stało, że wciąż jest za mało prawdy w mych pieśniach?
Wciąż wyciągają szyje, nieśmiało łaknąc powietrza
Wołają mnie rano, a serce schowane, zamknięte w żebrach

Śniło mi się, że Cię dobrze znam
Że jesteś bratem, a ja Twoją siostrą
Żadna krzywda nie dzieje się nam
Nic nam nie grozi, wszystkiemu możemy sprostać

Wiesz, potrafię mieć taki strzał kosmiczny we śnie
Co tak mnie porazi, że potem świecę w ciemnościach
Więc nie budź mnie, wolę w snach swych pozostać
Obudzę się, kiedy dorosnę

Jak to się stało, że zapomniałam o moich piersiach?
Jak to się stało, że wciąż jest za mało prawdy w mych pieśniach?
Wciąż wyciągają szyje, nieśmiało łaknąc powietrza
Wołają mnie rano, a serce schowane, zamknięte w żebrach
Jak to się stało, że zapomniałam o moich piersiach?
Jak to się stało, że wciąż jest za mało prawdy w mych pieśniach?
Wciąż wyciągają szyje, nieśmiało łaknąc powietrza
Wołają mnie rano, a serce schowane, zamknięte w żebrach

Мед

Мне снилось, что у меня большая грудь,
Я двигаю ею, и все смотрят.
Мне также снилось, что у меня ноги как мед,
Они тянулись от шеи по дивану.

Что я уверена, где у меня перед, где зад,
Что я верю в Бога, который верит в меня,
Что у меня есть смелость говорить правду или ничего,
Что по моему горлу бежит золотая нить.

Как случилось, что я забыла о своей груди?
Как случилось, что в моих песнях все еще мало правды?
Они все еще вытягивают шеи, робко жаждут воздуха,
Зовут меня утром, а сердце спрятано, заперто в ребрах.

Мне снилось, что я тебя хорошо знаю,
Что ты брат, а я твоя сестра,
Что нам не причиняют вреда,
Нам ничего не угрожает, мы со всем справимся.

Знаешь, у меня во сне бывает такой космический выстрел,
Который так меня поражает, что потом я свечусь в темноте.
Поэтому не буди меня, я предпочитаю оставаться в своих снах,
Я проснусь, когда повзрослею.

Как случилось, что я забыла о своей груди?
Как случилось, что в моих песнях все еще мало правды?
Они все еще вытягивают шеи, робко жаждут воздуха,
Зовут меня утром, а сердце спрятано, заперто в ребрах.
Как случилось, что я забыла о своей груди?
Как случилось, что в моих песнях все еще мало правды?
Они все еще вытягивают шеи, робко жаждут воздуха,
Зовут меня утром, а сердце спрятано, заперто в ребрах.