Текст и перевод песни Natassa Bofiliou - Hotel Vienna

Hotel Vienna

Κάνει κρύο και παγώνουνε στο χρόνο οι στιγμές.
Πριν το αντίο, ξαπλωμένοι να μετράμε στο ταβάνι τις ρωγμές.
Ένα σώμα, ένα σύμπλεγμα από πάντα ταιριαστό.
Λίγο ακόμα απομένει, δώσ' μου άλλη μι' αγκαλιά να ξεχαστώ.

Μέσα στα χιόνια της Βιέννης είσαι αέρας που περνάς.
Όταν φεύγεις πού πηγαίνεις και σε ποια ζωή γυρνάς;
Να 'ξερες πόσα μου παίρνεις έτσι αέρας που περνάς.

Πάντα λίγο, δεν αντέχει η ευτυχία για πολύ.
Σου ανοίγω κι ασφαλίζω μη σε πάρουν από μένα οι πολλοί.
Ήρθε η ώρα, πότε πέρασε μια ολόκληρη ζωή;
Φύγε τώρα όσο ελπίζω πως μια μέρα θα ξυπνήσουμε μαζί.

Μέσα στα χιόνια της Βιέννης είσαι αέρας που περνάς.
Όταν φεύγεις πού πηγαίνεις και σε ποια ζωή γυρνάς;
Να 'ξερες πόσα μου παίρνεις έτσι αέρας που περνάς.

Hotel Vienna

It is cold and time freezes the moments.
Before the farewell, lying down counting the cracks on the ceiling.
One body, a complex of always matching.
A little more remains, give me another hug to forget.

In the Viennese snow you are the air that passes through me.
When you leave, where do you go and to what life do you return?
If you only knew how much you take from me like this, air that passes through me.

Always a little, happiness cannot last long.
I open and lock you so that the many cannot take you from me.
It is time, when did a whole life pass?
Leave now while I hope that one day we will wake up together.

In the Viennese snow you are the air that passes through me.
When you leave, where do you go and to what life do you return?
If you only knew how much you take from me like this, air that passes through me.