Текст и перевод песни Natassa Bofiliou - Oi obreles tou Demy

Oi obreles tou Demy

Αν ήταν κάπου να ευχηθώ θα 'ταν σ' αυτά
Που εμπιστεύομαι σε κάποιους μυστικά
Θα 'ταν σε εκείνα τα παράξενα ποτά που πίνω έξω

Αν ήταν κάπου να ευχηθώ θα 'ταν σ ' αυτά
Που τα μοιράζομαι σαν συνωμοτικά
Και στα τραγούδια που χρειάζομαι αγκαλιά για να τ' αντέξω

Στον άγριο άνεμο που φύσηξε η Simone,
Που είναι για μένα το αμήν στο Δι' ευχών
Σ' ένα χαμόγελο, στο δάκρυ δυο ματιών, σε μιαν αυλαία

Και στις πολύχρωμες ομπρέλες του Demy
Που ανοίγουν πάντα την κατάλληλη στιγμή
Σ' αυτό το πιάνο που αγκαλιάζει την σκηνή, την τελευταία

Αν ήταν κάπου να υψώσω μια γουλιά
Θα 'ταν στα ποιήματα που έγραφα παλιά
Θα 'ταν σ'εκείνα τα ασήμαντα χαρτιά που τα 'χω σκίσει

Αν ήταν κάπου, τότε θα 'ταν σ' όλα αυτά
Που σ' όσους τα 'μαθα τα ξέχασαν μετά
Σε εισιτήρια διπλά απ' το σινεμά που 'χω κρατήσει

Στον άγριο άνεμο που φύσηξε η Simone,
Που είναι για μένα το αμήν στο δι' ευχών
Σ' ένα χαμόγελο, στο δάκρυ δυο ματιών, σε μιαν αυλαία

Και στις πολύχρωμες ομπρέλες του Demy
Που ανοίγουν πάντα την κατάλληλη στιγμή
Σ' αυτό το πιάνο που αγκαλιάζει την σκηνή, την τελευταία

The Umbrellas Of Demy

If there was somewhere to make a wish, it would be in these
That I entrust some secrets
It would be in those strange drinks that I drink outside

If there was somewhere to make a wish, it would be in them
That I share like a plot
And in the songs that I need a hug to endure

In the wild wind that Simone blew
That is for me the amen in the Divine Liturgy
In a smile, in the tear of two eyes, in a curtain

And in the colorful umbrellas of Demy
That always open at the right time
In this piano that embraces the stage, the last one

If there was somewhere to raise a sip
It would be in the poems that I used to write
It would be in those insignificant papers that I have torn up

If there was somewhere, then it would be in all these
That those who learned them forgot them later
In double tickets from the cinema that I have kept

In the wild wind that Simone blew
That is for me the amen in the Divine Liturgy
In a smile, in the tear of two eyes, in a curtain

And in the colorful umbrellas of Demy
That always open at the right time
In this piano that embraces the stage, the last one