Natassa Mpofiliou - To Metrima - перевод текста песни на английский

Текст и перевод песни Natassa Mpofiliou - To Metrima




To Metrima
The Counting
Τους ανθρώπους της ζωής μου
The people of my life,
κάθισα να τους μετρήσω
I sat down to count them,
τους παρόντες, τους απόντες
The present, the absent,
κάνα δυο περαστικούς.
Some two passers-by.
Όσους ήρθαν για να μείνουν
Those who came to stay,
όσους έφυγαν πριν γίνουν
Those who left before they became,
τους κοινόχρηστους, τους ξένους
The shared, the strangers,
τους πολύ προσωπικούς.
The very personal.
Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
And they always turn out to be few,
ή μου βγαίνουνε πολλοί
Or they turn out too many,
κι είναι η μοναξιά που επείγει
And it's loneliness that rushes,
ό, τι με μελαγχολεί.
What makes me melancholy.
Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
And they always turn out to be few,
ή μου βγαίνουνε πολλοί
Or they turn out too many,
σ' ένα μέτρημα που ανοίγει
In a counting that opens
την παλιά μου την πληγή.
My old wound.
Τους ανθρώπους της ζωής μου
The people of my life,
θα 'θελα να τους κρατήσω...
I would like to keep them...
Τα αγρίμια, τους αγγέλους
The wild ones, the angels,
και τους πιο κανονικούς.
And the most normal.
Όσους άφησαν σημάδι
Those who left a mark,
όσους πήρε το σκοτάδι
Those who were taken by the darkness,
τους εκείνους, τους τυχαίους
The those, the random,
τους πολύ προσωπικούς.
The very personal.
Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
And they always turn out to be few,
ή μου βγαίνουνε πολλοί
Or they turn out too many,
κι είναι η μοναξιά που επείγει
And it's loneliness that rushes,
ό, τι με μελαγχολεί.
What makes me melancholy.
Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
And they always turn out to be few,
ή μου βγαίνουνε πολλοί
Or they turn out too many,
σ' ένα μέτρημα που ανοίγει
In a counting that opens
την παλιά μου την πληγή.
My old wound.
Άνθρωποι μόνοι που άφησαν σκόνη
Lonely people who left dust,
φιλίες και αγάπες που πήραν οι δρόμοι
Friendships and loves that the roads took,
κλεμμένοι, κρυμμένοι, κρυφά δανεισμένοι
Stolen, hidden, secretly borrowed,
τυχαίοι, γενναίοι, δειλοί, φοβισμένοι
Random, brave, cowardly, frightened,
δικοί μου και ξένοι, λαμπροί και θλιμμένοι
Mine and strangers, bright and sad,
σε σχέσεις, σε σπίτια καλά κλειδωμένοι.
In relationships, in houses well locked.
Χαρούμενοι, άσχετοι, συνεπιβάτες
Happy, strangers, fellow passengers,
Μποέμ καλλιτέχνες, παιδιά με γραβάτες.
Bohemian artists, kids with ties.
Εχθροί μου και φίλοι, μικροί και μεγάλοι
My enemies and friends, small and large,
που δίνουν με μέτρο, που κάνουν σπατάλη.
Who give with measure, who waste.
Αγάπες που έμοιαζαν να 'χουν αξία
Loves that seemed to have value,
και άλλες που ξέμειναν στη χειραψία
And others who were left in the handshake,
Φτωχοί συγγενείς που σερβίρουν τα έτοιμα
Poor relatives who serve the ready-made,
οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα.
The rational and those who live with the feeling.
Οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα
The rational and those who live with the feeling,
Οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα...
The rational and those who live with the feeling...
Όσοι ζουν με το αίσθημα...
Those who live with the feeling...
Φοβάμαι... πως χάνω το μέτρημα ...
I'm afraid... I'm losing count...





Авторы: Themis Karamouratidis, Gerasimos Evagelatos


Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.