Текст и перевод песни Natassa Mpofiliou - To Metrima
Τους
ανθρώπους
της
ζωής
μου
The
people
of
my
life,
κάθισα
να
τους
μετρήσω
I
sat
down
to
count
them,
τους
παρόντες,
τους
απόντες
The
present,
the
absent,
κάνα
δυο
περαστικούς.
Some
two
passers-by.
Όσους
ήρθαν
για
να
μείνουν
Those
who
came
to
stay,
όσους
έφυγαν
πριν
γίνουν
Those
who
left
before
they
became,
τους
κοινόχρηστους,
τους
ξένους
The
shared,
the
strangers,
τους
πολύ
προσωπικούς.
The
very
personal.
Και
μου
βγαίνουν
πάντα
λίγοι
And
they
always
turn
out
to
be
few,
ή
μου
βγαίνουνε
πολλοί
Or
they
turn
out
too
many,
κι
είναι
η
μοναξιά
που
επείγει
And
it's
loneliness
that
rushes,
ό,
τι
με
μελαγχολεί.
What
makes
me
melancholy.
Και
μου
βγαίνουν
πάντα
λίγοι
And
they
always
turn
out
to
be
few,
ή
μου
βγαίνουνε
πολλοί
Or
they
turn
out
too
many,
σ'
ένα
μέτρημα
που
ανοίγει
In
a
counting
that
opens
την
παλιά
μου
την
πληγή.
My
old
wound.
Τους
ανθρώπους
της
ζωής
μου
The
people
of
my
life,
θα
'θελα
να
τους
κρατήσω...
I
would
like
to
keep
them...
Τα
αγρίμια,
τους
αγγέλους
The
wild
ones,
the
angels,
και
τους
πιο
κανονικούς.
And
the
most
normal.
Όσους
άφησαν
σημάδι
Those
who
left
a
mark,
όσους
πήρε
το
σκοτάδι
Those
who
were
taken
by
the
darkness,
τους
εκείνους,
τους
τυχαίους
The
those,
the
random,
τους
πολύ
προσωπικούς.
The
very
personal.
Και
μου
βγαίνουν
πάντα
λίγοι
And
they
always
turn
out
to
be
few,
ή
μου
βγαίνουνε
πολλοί
Or
they
turn
out
too
many,
κι
είναι
η
μοναξιά
που
επείγει
And
it's
loneliness
that
rushes,
ό,
τι
με
μελαγχολεί.
What
makes
me
melancholy.
Και
μου
βγαίνουν
πάντα
λίγοι
And
they
always
turn
out
to
be
few,
ή
μου
βγαίνουνε
πολλοί
Or
they
turn
out
too
many,
σ'
ένα
μέτρημα
που
ανοίγει
In
a
counting
that
opens
την
παλιά
μου
την
πληγή.
My
old
wound.
Άνθρωποι
μόνοι
που
άφησαν
σκόνη
Lonely
people
who
left
dust,
φιλίες
και
αγάπες
που
πήραν
οι
δρόμοι
Friendships
and
loves
that
the
roads
took,
κλεμμένοι,
κρυμμένοι,
κρυφά
δανεισμένοι
Stolen,
hidden,
secretly
borrowed,
τυχαίοι,
γενναίοι,
δειλοί,
φοβισμένοι
Random,
brave,
cowardly,
frightened,
δικοί
μου
και
ξένοι,
λαμπροί
και
θλιμμένοι
Mine
and
strangers,
bright
and
sad,
σε
σχέσεις,
σε
σπίτια
καλά
κλειδωμένοι.
In
relationships,
in
houses
well
locked.
Χαρούμενοι,
άσχετοι,
συνεπιβάτες
Happy,
strangers,
fellow
passengers,
Μποέμ
καλλιτέχνες,
παιδιά
με
γραβάτες.
Bohemian
artists,
kids
with
ties.
Εχθροί
μου
και
φίλοι,
μικροί
και
μεγάλοι
My
enemies
and
friends,
small
and
large,
που
δίνουν
με
μέτρο,
που
κάνουν
σπατάλη.
Who
give
with
measure,
who
waste.
Αγάπες
που
έμοιαζαν
να
'χουν
αξία
Loves
that
seemed
to
have
value,
και
άλλες
που
ξέμειναν
στη
χειραψία
And
others
who
were
left
in
the
handshake,
Φτωχοί
συγγενείς
που
σερβίρουν
τα
έτοιμα
Poor
relatives
who
serve
the
ready-made,
οι
λογικοί
κι
όσοι
ζουν
με
το
αίσθημα.
The
rational
and
those
who
live
with
the
feeling.
Οι
λογικοί
κι
όσοι
ζουν
με
το
αίσθημα
The
rational
and
those
who
live
with
the
feeling,
Οι
λογικοί
κι
όσοι
ζουν
με
το
αίσθημα...
The
rational
and
those
who
live
with
the
feeling...
Όσοι
ζουν
με
το
αίσθημα...
Those
who
live
with
the
feeling...
Φοβάμαι...
πως
χάνω
το
μέτρημα
...
I'm
afraid...
I'm
losing
count...
Оцените перевод
Оценивать перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Авторы: Themis Karamouratidis, Gerasimos Evagelatos
Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.