Текст и перевод песни Nena Venetsanou - Parathalassia Kafeneia

Parathalassia Kafeneia

Είχα μι'αγάπη από παιδί
γιά κάποια καφενεία
που ήταν κοντά στη θάλασσα
και βλέπαν ουρανούς.
Που είχαν καλάμια στη σκεπή
και μέσα, στη γωνία
ένα σβηστό γραμμόφωνο
γιά να σου φεύγει ο νους.

Χρόνια ζητώ να πιώ καφέ
σε τέτοια καφενεία
ν'ακούγονται τα κύματα
σα να'ναι μουσική.
Να βρω πως είν' η θάλασσα
σ'αυτή την ιστορία
σε καφενεία που γερνούν
κοντά της μιά ζωή.

Τα' φερε ανάποδα ο καιρός
κι άλλαξε σ'όλα κάτι
κι αναβολή σ'αναβολή
δεν βρήκα αυτό το απλό.
Ένα παραθαλάσσιο
μικρό καφενεδάκι
που να με κάνει μιά στιγμή
γλυκά να ξεχαστώ.

Parathalassia Kafeneia

I had a love from childhood
for certain cafés
that were near the sea
and could see the sky.
They had reeds on their roof
and inside, in the corner
a gramophone turned off
to make you lose your mind.

Years I've been looking for a coffee
in such cafés
to hear the waves
as if they were music.
To find out how the sea is
in this story
in cafés that age
close to it for a lifetime.

Time turned things upside down
and changed everything somehow
and from one postponement to another
I didn't find this simple thing.
A small seaside
little café
that would make me for a moment
sweetly forget myself.