Текст и перевод песни Niaz Nawab - Hekâyat

Hekâyat

سحر بلبل حکایت با صبا کرد
که عشق روی گل با ما چه ها کرد
من از بیگانگان هرگز ننالم

که با من هرچه کرد آن آشنا کرد
گر از سلطان طمع کردم خطا بود
ور از دلبر وفا جستم جفا کرد
خوشش باد آن نسیم صبحگاهی

که درد شب نشینان را دوا کرد
خوشش باد آن نسیم صبحگاهی

به هر سو بلبل عاشق در افغان
بشارت بر به کوی می فروشان
که حافظ توبه از زهد ریا کرد

حافظ حافظ حافظ حافظ
حافظ حافظ حافظ حافظ
حافظ حافظ حافظ حافظ
حافظ حافظ حافظ حافظ

Anecdote

At dawn, the nightingale told a tale to the zephyr,
Of how the beauty of the rose affected us.
I will never complain about strangers,

For my confidant caused me all this pain.
If I expected favor from the king, I was wrong,
And if I sought loyalty from my love, I was betrayed.
May that morning breeze be blessed,

Which cured the insomniacs' pain.
May that morning breeze be blessed,

The nightingale's cry of love echoes everywhere,
Bringing good news to the tavern.
حافظ has repented his false piety,

حافظ حافظ حافظ حافظ
حافظ حافظ حافظ حافظ
حافظ حافظ حافظ حافظ
حافظ حافظ حافظ حافظ