Текст и перевод песни Nicos - Secret Love - (2008 Edit)

Secret Love - (2008 Edit)

Gelin gülle başlayalım atalara uyarak
Baharı koklayarak girelim kelimeler ülkesine
Bir anda yükselen bir bülbül sesi
-Erken erken karlar ortasında
Güneş dönmüş ışık saçan bir yumurta-
Bana geri getirir eski günleri
...Paslanmış demir bir kapı açılır
Küf tutmuş kilitler gıcırdarken
Ta karanlıklar içinde birden
Bir türkü gibi yükselirsin sen
Fısıldarım sana yıllarca içimde biriken
Söyleyemediğim ateşten kelimeleri
Şuuraltım patlamış bir bomba gibi
Saçar ortalığa zamanın
Ağaran saçın toz toprağını
Bana ne Paris'ten
Newyork'tan Londra'dan
Moskova'dan Pekin'den
Senin yanında
Bütün türedi uygarlıklar umurumda mı
Sen bir uygarlık oldun bir ömür boyu
Geceme gündüzüme
Gözlerin
Lale Devrinden bir pencere
Ellerin
Baki'den Nefi'den Şeyh Galib'den
Kucağıma dökülen
Altın leylak

III

Ölüler gelmiş çitlembikler sarmaşıklarla
Tırmanmışlar surlarıma burçlarıma
Kimi ırmaklardan yansıma
Kimi kayalardan kırpılma
Kimi öteki dünyadan bir çarpılma
İçi ölümle dolu
Dönen bir huni
Doğarken güneş
Kesilmiş ölü yüzlerden
Bir mozayik minyatürlerden
Dokunur tenimize
Soğuk bir azrail ürpertisiyle ay
Ve birden senin sesin gelir dört yandan
Menekşe kokulu sütunlardan
Komşu dağlardaki nergislerden leylaklardan
Gözlerine ait belgeler sunulur
Ey aşkın kutlu kitabı
Uçarı hayallere yataklık eden
Peri bacalarının yasağı
Gönlümün celladı acı mezmur
Bana bıraktığın yazıt bu mudur
Ölüm geldi bana düğün armağanın gibi
Senden bir gök
Senden yıldızlar ördüler
Ateş böcekleri
O gece dört yanıma
Ey bitmeyen kalbimin samanyolu destanı
Sen bir anne gibi tuttun ufukları
Ve çocuklar gülle anne arasında
Seninle güller arasında
Tuhaf bir ışık bulup eridiler
Çocuklar dağ hücrelerinde erdiler
Aramızdaki sırra
Bir de ay ışığında büyüyen fısıltılar
Gençlik monologları
Seni alıp kaybolmuş zamanın çağıltısından
Bana getiren
Yasamız vardı
Öfkeyle yazardın sen bir yüzüne
Ölür ölür okurdum öbür yüzünde ben

IV

Senin kalbinden sürgün oldum ilkin
Bütün sürgünlüklerim bir bakıma bu sürgünün bir süreği
Bütün törenlerin şölenlerin ayinlerin yortuların dışında
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
Af dilemeye geldim affa layık olmasam da
Uzatma dünya sürgünümü benim
Güneşi bahardan koparıp
Aşkın bu en onulmazından koparıp
Bir tuz bulutu gibi
Savuran yüreğime
Ah uzatma dünya sürgünümü benim
Nice yorulduğum ayakkabılarımdan değil
Ayaklarımdan belli
Lambalar eğri
Aynalar akrep meleği
Zaman çarpılmış atın son hayali
Ev miras değil mirasın hayaleti
Ey gönlümün doğurduğu
Büyüttüğü emzirdiği
Kuş tüyünden
Ve kuş sütünden
Geceler ve gündüzlerde
İnsanlığa anıt gibi yükselttiği
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim

Bütün şiirlerde söylediğim sensin
Suna dedimse sen Leyla dedimse sensin
Seni saklamak için görüntülerinden faydalandım Salome'nin Belkıs'ın
Boşunaydı saklamaya çalışmam öylesine aşikarsın bellisin
Kuşlar uçar senin gönlünü taklit için
Ellerinden devşirir bahar çiçeklerini
Deniz gözlerinden alır sonsuzluğun haberini
Ey gönüllerin en yumuşağı en derini
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim

Yıllar geçti saban ölümsüz iz bıraktı toprakta
Yıldızlara uzanıp hep seni sordum gece yarılarında
Çatı katlarında bodrum katlarında
Gölgendi gecemi aydınlatan eşsiz lamba
Hep Kanlıca'da Emirgan'da
Kandilli'nin kurşuni şafaklarında
Seninle söyleşip durdum bir ömrün baharında yazında
Şimdi onun birdenbire gelen sonbaharında
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
Af dilemeye geldim affa layık olmasam da
Ey çağdaş Kudüs (Meryem)
Ey sırrını gönlünde taşıyan Mısır (Züleyha)
Ey ipeklere yumuşaklık bağışlayan merhametin kalbi
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim

Dağların yıkılışını gördüm bir Venüs bardağında
Köle gibi satıldım pazarlar pazarında
Güneşin sarardığını gördüm Konstantin duvarında
Senin hayallerinle yandım düşlerin civarında
Gölgendi yansıyıp duran bengisu pınarında
Ölüm düşüncesinin beni sardığı şu anda
Verilmemiş hesapların korkusuyla
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
Af dilemeye geldim affa layık olmasam da
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim

Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır
Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır
Aşk celladından ne çıkar madem ki yar vardır
Yoktan da vardan da ötede bir Var vardır
Hep suç bende değil beni yakıp yıkan bir nazar vardır
O şarkıya özenip söylenecek mısralar vardır
Sakın kader deme kaderin üstünde bir kader vardır
Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır
Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardır
Yanmışsam külümden yapılan bir hisar vardır
Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardır
Sırların sırrına ermek için sende anahtar vardır
Göğsünde sürgününü geri çağıran bir damar vardır
Senden ümit kesmem kalbinde merhamet adlı bir çınar vardır

Sevgili
En sevgili
Ey sevgili

Secret Love - (2008 Edit)

Let's start with roses, following the ancestors,
Let's enter the land of words, smelling spring.
A nightingale's voice rising suddenly
-Early early in the midst of snows-
The sun, a radiant egg, turned around-
Brings back old days to me.
...A rusty iron door opens
Mouldy locks creaking
From the darkness, suddenly
You rise like a folk song
I whisper to you the fiery words
That I couldn't say for years, accumulated inside me.
My subconscious, like a bomb exploded,
Scatters around the dust and dirt
Of the graying hair of time.
What do I care about Paris,
New York, London,
Moscow, Beijing,
Next to you?
Do I care about all the civilizations that have emerged?
You became a civilization for a lifetime.
To my night, to my day,
Your eyes
A window from the Tulip Era.
Your hands
From Baki, Nefi, Sheikh Galib,
Golden lilac
Spilled into my lap.

III

The dead have come with hackberries and vines,
They climbed my walls, my ramparts.
Some are reflections from the rivers,
Some are carved from rocks,
Some are a flash from the other world.
A houri, full of death,
Revolving.
As the sun rises,
From the severed dead faces,
A mosaic of miniatures,
Touches our skin
With the chill of the Angel of Death, the moon.
And suddenly your voice comes from all sides,
From violet-scented columns,
From the narcissus and lilacs in the neighboring mountains.
Documents pertaining to your eyes are presented.
O holy book of love,
The banister of fairy chimneys,
That gives shelter to fleeting dreams,
The executioner of my heart, a sorrowful hymn,
Is this the inscription you left me?
Death came to me like your wedding gift.
From you, a sky,
From you, stars weaved.
Fireflies
That night, all around me,
O endless Milky Way saga of my heart,
You held the horizons like a mother.
And between the child and the rose,
Between you and the roses,
They found a strange light and melted.
The children melted in the mountain cells.
To the secret between us,
And whispers growing in the moonlight,
Youth monologues,
From the roar of time that took you and disappeared,
The one that brings you to me,
We had a law.
You would write with anger on one side,
I would read it dying on the other side.

IV

I was first exiled from your heart,
All my exiles are a continuation of this exile in a way.
Outside of all the ceremonies, feasts, rituals, and festivals,
I came to you, I came to prostrate myself at your feet,
I came to apologize, even if I am not worthy of forgiveness.
Don't prolong my earthly exile, my love.
Tearing the sun from spring,
Tearing it from this most incurable love,
Like a salt cloud,
To my heart that scatters,
Ah, don't prolong my earthly exile, my love.
Not from my many tired shoes,
It's obvious from my feet.
The lamps are crooked,
Mirrors, the scorpion angel,
Time, the last dream of a whipped horse,
Home, not an inheritance, but the ghost of an inheritance.
O, the one my heart gave birth to,
Raised and nursed,
From bird feathers
And bird's milk,
In nights and days,
Elevated like a monument to humanity,
Beloved,
Most beloved,
O beloved,
Don't prolong my earthly exile, my love.

You are the one I speak of in all the poems,
If I said Suna, if I said Layla, it's you.
I used Salome's, Belkıs' images to hide you,
It was futile to try to hide you, you are so obvious, so beautiful.
Birds fly to imitate your heart,
Spring gathers flowers from your hands,
The sea takes the news of eternity from your eyes.
O, the softest and deepest of hearts,
Beloved,
Most beloved,
O beloved,
Don't prolong my earthly exile, my love.

Years passed, the plow left an immortal mark on the earth.
I reached for the stars and always asked about you at midnight.
In the attics, in the basements,
Your shadow was the unique lamp that illuminated my night.
Always in Kanlıca, Emirgan,
In the leaden dawns of Kandilli,
I conversed with you throughout a lifetime's spring and summer.
Now, in its sudden autumn,
I came to you, I came to prostrate myself at your feet,
I came to apologize, even if I am not worthy of forgiveness.
O contemporary Jerusalem (Mary),
O Egypt (Zuleikha) who carries her secret in her heart,
O the heart of compassion that bestows softness upon silks,
Beloved,
Most beloved,
O beloved,
Don't prolong my earthly exile, my love.

I saw the collapse of mountains in a Venus glass,
I was sold as a slave in the markets.
I saw the sun turning yellow on the walls of Constantine.
I burned with your dreams in the vicinity of your dreams.
Your shadow was the one reflected in the Bengisu spring.
At this moment, when the thought of death envelops me,
With the fear of unpaid debts,
I came to you, I came to prostrate myself at your feet,
I came to apologize, even if I am not worthy of forgiveness.
Beloved,
Most beloved,
O beloved,
Don't prolong my earthly exile, my love.

How are the birds in your land?
There is a spring that rises even from the graves.
What does it matter if love is an executioner, as long as there is a lover?
There is a Being beyond both non-existence and existence.
It's not all my fault, there's an evil eye that burns and destroys me.
There are verses to be sung, inspired by that song.
Don't say fate, there is a fate above fate.
No matter what they do, there is a decree from the heavens.
What does it matter if the day sets, there is an architect who repairs the night.
If I burned, there is a fortress made from my ashes.
There is a victory that grows defeat by defeat.
You have the key to reach the secret of secrets.
There is a vein in your chest that calls back your exile.
I don't lose hope from you, there is a plane tree named mercy in your heart.

Beloved,
Most beloved,
O beloved,