Текст и перевод песни Nikos Portokaloglou - De Vlepeis Tipota

De Vlepeis Tipota

Κάποιος κάτι σε ρωτάει
και σε παίρνει αγκαλιά
μα ο νους σου αλλού γυρνάει
κάπου έξω μακριά.
Σου φωνάζουν, σου γελάνε
από κάτω τα παιδιά
μα τα μάτια σου κοιτάνε
κάπου έξω μακριά.
Κι είναι όλα μια χαρά
κι είναι όλα ύποπτα
κι όλα τα'χεις αγκαλιά
μα δε βλέπεις τίποτα.
Κι όπως η ζωή γιορτάζει
κι η παρέλαση περνά
κάτι μέσα σου ουρλιάζει
κάτι μέσα ξεψυχά.
Δεν μπορείς ν'αποφασίσεις
τι κρατάς και τι πετάς
ποιάν αγάπη θα αφήσεις
και με ποια θα περπατάς.
Κι είναι όλα μια χαρά...
Μοιάζει ατέλειωτος ο χρόνος
στο παιδί το άρρωστο
δεν υπάρχει άλλος δρόμος
έξω απ'τον άγνωστο.
Κι όπως η στιγμή γλιστράει
απ'τα χέρια σαν νερό
ό, τι φεύγει δε γυρνάει
κι ό, τι έχεις είναι εδώ.
Κι είναι όλα μια χαρά...

De Vlepeis Tipota

Someone asks you something
and embraces you
but your mind wanders elsewhere
somewhere far away.
They shout at you, they laugh at you
the children below
but your eyes are looking
somewhere far away.
And everything is fine
and everything is suspect
and you hold everything close
but you see nothing.
And as life celebrates
and the parade passes by
something inside you screams
something inside dies.
You can't decide
what to keep and what to throw away
which love you will leave
and with which you will walk.
And everything is fine...
Time seems endless
to a sick child
there is no other way
but the unknown.
And as the moment slips
through your fingers like water
what leaves does not return
and what you have is here.
And everything is fine...