Текст и перевод песни Ochman - Złodzieje Wyobraźni

Złodzieje Wyobraźni

W końcu widzę to wyraźnie
Tylko czekasz na błąd
Najmniejszy błąd

Kto nam zabrał wyobraźnię
I chce ją puścić na dno
Na samo dno

Nie chcę iść ruchliwą drogą
Jeśli miałbym nie być sobą, nie
Po prostu nie, niech inni lecą

Ulatują te momenty
Które kończą, że bez przerwy, gdzie?
Powiedz mi gdzie, tak wszyscy biegną

Widzę to wyraźnie
Tylko czekasz na błąd
Najmniejszy błąd (najmniejszy)

Kto nam zabrał wyobraźnię
I chce ją puścić na dno
Na samo dno (na samo dno)

Kiedy burzyć chcę schematy
Szybko wpadam w tarapatów, sieć
Cholerną sieć twych oczekiwań

Każdy ciągnie w swoją stronę
Lecz samemu zawsze ciężko, przejść
Na drugi brzeg o suchej stopie

Widzę to wyraźnie
Tylko czekasz na błąd
Najmniejszy błąd (najmniejszy)

Kto nam zabrał wyobraźnię
I chce ją puścić na dno
Na samo dno (na samo dno)

Co dzień słyszy zrozpaczony głos
Znowu czeka oczekiwań stos
Nie spełnionych, snów i cudzych spraw
To mój dzień i mój własny czas

Widzę to wyraźnie
Tylko czekasz na błąd
Najmniejszy błąd (najmniejszy)

Kto nam zabrał wyobraźnię
I chce ją puścić na dno
Na samo dno (na samo dno)

Воры Воображения

Наконец-то я вижу это ясно,
Ты только и ждешь моей ошибки,
Малейшей ошибки.

Кто украл наше воображение
И хочет пустить его на дно,
На самое дно.

Я не хочу идти проторенной дорогой,
Если мне придется не быть собой, нет,
Просто нет, пусть другие летят.

Улетают те моменты,
Которые заканчиваются без перерыва, где?
Скажи мне, куда все так бегут?

Я вижу это ясно,
Ты только и ждешь моей ошибки,
Малейшей ошибки (малейшей).

Кто украл наше воображение
И хочет пустить его на дно,
На самое дно (на самое дно).

Когда я хочу разрушить шаблоны,
Быстро попадаю в переплет, сеть,
Чертову сеть твоих ожиданий.

Каждый тянет в свою сторону,
Но одному всегда тяжело перейти
На другой берег, не замочив ног.

Я вижу это ясно,
Ты только и ждешь моей ошибки,
Малейшей ошибки (малейшей).

Кто украл наше воображение
И хочет пустить его на дно,
На самое дно (на самое дно).

Каждый день слышу отчаянный голос,
Снова ждет гора ожиданий,
Несбывшихся снов и чужих дел,
Это мой день и мое собственное время.

Я вижу это ясно,
Ты только и ждешь моей ошибки,
Малейшей ошибки (малейшей).

Кто украл наше воображение
И хочет пустить его на дно,
На самое дно (на самое дно).