Текст и перевод песни Okaber - Dənizin Intiharı

Dənizin Intiharı

Atasan bu dənizə özünü, o qədər boğulasanki
Səhər tezdən gecəyə qədər hər kəs unutsun səni
Ancaq yuxularda gələsən görüşlərə
Yada ki, içdiyin zəhrimarlar qurutsun səni.
Atasan bu dənizə özünü, (o qədər boğulasanki)
Fəryadın, qovuşsun haraylara
Son dəfə həsrətlə baxasan qağayılara
Atasan bu dənizə özünü, çırpılasan qayalara
Yazdığım bütün şeirləri də yırtıb aparasan
Bu yarımadanın bağrından natamam qalan
Bütün sevgiləri də dartıb aparasan!
Atasan bu dənizə özünü, heçkəslə barışmadan
Güvəndiyin dağların qarı dumana qarışmadan
Varlı-kasıb yarışmadan çıxartmadan təmizə özünü
Siqareti yarım çəkib, atasan bu dənizə özünü.
Mavilərdən iyrənib, dostuna çevriləsən mavi ləpələrin
Görəsənki, mavi dalğalar necə səpələnir
Təpələrin külə döndüyü yerlərdən uzaq qaçasan
Hündür bir yerdən uçasan yuxarı, sonra aşağı
Pıçıldayasan bu cümləni:
Sən varsan varam
Sən yoxsan yoxam!
-Necə də gülməli
Atasan bu dənizə özünü, qürura toxunmadan
Onsuzda yox olmusan, daha da yox olmadan
Dostlarla da artıq getməyəsən çiyin-çiyinə
Bir də, həmin saçların ətrini dəyişəsən dəniz iyinə.
Dərin nəfəs alıb, hər kəsdən qisas alıb ölümlə həyat kimi
Onunla mən: Məkkə və Mədinə, dəclə və fərat kimi
Onsuzda əbədiyyət heç vaxt sevməmişdi, əbədiləri! (heç vaxt.)
Bizimsə dualarımız açıq havalardan
Titrədirdi müqəddəs sayılan məbədləri
Atasan bu dənizə özünü, heç kəs oyanmadan
Sübh namazından öncə, azan dayanmadan
Yağış yağmadan, ya da yağış əvəzinə, daş yağmadan
Qurunun oduna yaş yanmadan. yalanlarla baş aldadan
Cəmiyyətdən uzaqlaşıb atasan bu dənizə özünü
Sevgilər də saxlayasan salam-sağollarda
Əlvidalara çatmamış saxlayasan yarı yollarda
Mən isə darıxdım, səslədim səni.
Yemək sırasını səbrsiz gözləyən
Kimsəsiz uşaq kimi səbrsiz gözlədim səni.
(Atasan bu dənizə özünü...)

Suicide of the Ocean

Throw yourself into this ocean, until you drown
From early morning until night, let everyone forget you
Except for the meetings that come in dreams
Or let the poisons you drink dry you up.
Throw yourself into this ocean, (until you drown)
Let your cries join the wails
For the last time, look longingly at the seagulls
Throw yourself into this ocean, be battered by the rocks
Tear up all the poems I've written and take them away
From the bosom of this peninsula, all the loves
That remain incomplete, take them away!
Throw yourself into this ocean, without reconciling with anyone
Before the snow on the mountains you trust turns to fog
Without clarifying rich and poor, without cleaning yourself
Throw yourself into this ocean, with a half-smoked cigarette.
Abhorring the blues, turn into a blue lapel, your friend
See how the blue waves scatter
Run far away from the places where the hills turn into wind
Fly high from a high place, then down
Whisper this sentence:
If you are, I am
If you are not, I am not!
-How funny
Throw yourself into this ocean, without touching pride
Even though you have already disappeared, before you disappear even more
You no longer go with friends, shoulder to shoulder
And also, change the scent of your hair to the smell of the sea.
Taking a deep breath, taking revenge on everyone, like death as life
With him, I: Mecca and Medina, like the Tigris and Euphrates
Even then, eternity had never loved eternity! (never.)
While our prayers are from clear skies
They shake the temples considered sacred
Throw yourself into this ocean, before anyone wakes up
Before the morning prayer, before the call to prayer stops
Without it raining, or instead of rain, without it hailing
Without the dry burning the wet. deceiving with lies
Distancing yourself from society, throw yourself into this ocean
Keep your loves in hellos and goodbyes
Keep them halfway, before reaching the farewells
But I missed you, I called you.
Like a lonely child waiting impatiently for the dinner line
I waited for you impatiently.
(Throw yourself into this ocean...)