Текст и перевод песни Okaber - Dənizin Intiharı

Dənizin Intiharı

Atasan bu dənizə özünü, o qədər boğulasanki
Səhər tezdən gecəyə qədər hər kəs unutsun səni
Ancaq yuxularda gələsən görüşlərə
Yada ki, içdiyin zəhrimarlar qurutsun səni.
Atasan bu dənizə özünü, (o qədər boğulasanki)
Fəryadın, qovuşsun haraylara
Son dəfə həsrətlə baxasan qağayılara
Atasan bu dənizə özünü, çırpılasan qayalara
Yazdığım bütün şeirləri də yırtıb aparasan
Bu yarımadanın bağrından natamam qalan
Bütün sevgiləri də dartıb aparasan!
Atasan bu dənizə özünü, heçkəslə barışmadan
Güvəndiyin dağların qarı dumana qarışmadan
Varlı-kasıb yarışmadan çıxartmadan təmizə özünü
Siqareti yarım çəkib, atasan bu dənizə özünü.
Mavilərdən iyrənib, dostuna çevriləsən mavi ləpələrin
Görəsənki, mavi dalğalar necə səpələnir
Təpələrin külə döndüyü yerlərdən uzaq qaçasan
Hündür bir yerdən uçasan yuxarı, sonra aşağı
Pıçıldayasan bu cümləni:
Sən varsan varam
Sən yoxsan yoxam!
-Necə də gülməli
Atasan bu dənizə özünü, qürura toxunmadan
Onsuzda yox olmusan, daha da yox olmadan
Dostlarla da artıq getməyəsən çiyin-çiyinə
Bir də, həmin saçların ətrini dəyişəsən dəniz iyinə.
Dərin nəfəs alıb, hər kəsdən qisas alıb ölümlə həyat kimi
Onunla mən: Məkkə və Mədinə, dəclə və fərat kimi
Onsuzda əbədiyyət heç vaxt sevməmişdi, əbədiləri! (heç vaxt.)
Bizimsə dualarımız açıq havalardan
Titrədirdi müqəddəs sayılan məbədləri
Atasan bu dənizə özünü, heç kəs oyanmadan
Sübh namazından öncə, azan dayanmadan
Yağış yağmadan, ya da yağış əvəzinə, daş yağmadan
Qurunun oduna yaş yanmadan. yalanlarla baş aldadan
Cəmiyyətdən uzaqlaşıb atasan bu dənizə özünü
Sevgilər də saxlayasan salam-sağollarda
Əlvidalara çatmamış saxlayasan yarı yollarda
Mən isə darıxdım, səslədim səni.
Yemək sırasını səbrsiz gözləyən
Kimsəsiz uşaq kimi səbrsiz gözlədim səni.
(Atasan bu dənizə özünü...)

Le Suicide de la Mer

Tu te jettes dans cette mer, tu vas tellement t'y noyer
Du matin au soir, tout le monde t'oubliera
Mais tu reviendras dans mes rêves, dans nos rencontres
Ou bien le poison que tu as bu te desséchera.
Tu te jettes dans cette mer, (tu vas tellement t'y noyer)
Ton cri, se joindra aux hurlements
Tu regarderas les mouettes pour la dernière fois avec nostalgie
Tu te jettes dans cette mer, tu te briseras sur les rochers
Tu emporteras avec toi tous les poèmes que j'ai écrits
Tu emporteras tous les amours inachevés du sein de cette péninsule
Tu emporteras tous les amours inachevés du sein de cette péninsule!
Tu te jettes dans cette mer, sans te réconcilier avec personne
Sans que la neige des montagnes sur lesquelles tu te fiais ne se mélange à la brume
Sans que les riches et les pauvres ne se disputent pour te retirer de la pureté
Tu jetteras ta cigarette à moitié fumée dans cette mer.
Tu détesteras le bleu, tu deviendras l'ami des flammes bleues
Tu verras comment les vagues bleues se dispersent
Tu fuiras loin des endroits où les collines se sont transformées en poussière
Tu voleras d'un endroit haut, vers le haut, puis vers le bas
Tu murmureras cette phrase:
Tu es, je suis
Tu n'es pas, je ne suis pas!
-Comme c'est drôle
Tu te jettes dans cette mer, sans toucher à l'orgueil
Tu as déjà disparu, tu ne disparaîtras pas plus
Tu ne marcheras plus épaule contre épaule avec tes amis
Et tu changeras l'odeur de tes cheveux pour l'odeur de la mer.
Prenant une profonde inspiration, vengeant tout le monde avec la mort comme la vie
Avec elle, moi: La Mecque et Médine, le Tigre et l'Euphrate
L'éternité n'avait jamais aimé les éternels! (jamais.)
Nos prières, dans le ciel ouvert
Faisaient trembler les temples sacrés
Tu te jettes dans cette mer, sans que personne ne se réveille
Avant la prière de l'aube, sans que l'appel à la prière ne s'arrête
Sans pluie, ou à la place de la pluie, sans pierres
Sans que le bois sec ne brûle avec le bois humide, trompé par les mensonges
Tu t'éloignes de la société et tu te jettes dans cette mer
Tu garderas les amours dans les salutations
Tu les garderas à mi-chemin, sans atteindre les adieux
Moi, j'ai eu du mal, je t'ai appelé.
Comme un enfant sans parents qui attendait patiemment le repas
J'ai attendu patiemment que tu reviennes.
(Tu te jettes dans cette mer...)