Текст и перевод песни Olavi Virta - Poika varjoiselta kujalta - Guaglione

Hän muuan poika vain on lailla poikain toisten
Hän tuntee työn ja varjot päiväin aurinkoisten
Hän viheltää kun kautta kujain sokkeloisten
Tie turistin ja neidonkin käy iltaisin

Hän ei ole vuosiltaan
Vielä yhtätoistakaan
Pieni kiharainen pää
Kujan pimentoihin jää

Hän siellä viheltäin ja laulain tarinansa sulle kertoo
Ja kujan kulmat varjoineen
Hän kyllä tuntee tarkalleen
Ei koskaan äiti häntä kiellä vaikka vaara vaanii siellä
Ei pojallensa neuvojaan
Kai isä anna konsanaan

Hän ei ole vuosiltaan
Vielä yhtätoistakaan
Mutta laulun hilpeän
Oppi kujallansa hän

Hän siellä viheltäin ja laulain tarinansa sulle kertoo
Ja kujan kulmat varjoineen
Hän kyllä tuntee tarkalleen
Ei koskaan äiti häntä kiellä vaikka vaara vaanii siellä
Ei pojallensa neuvojaan
Kai isä anna konsanaan

Hän ei ole vuosiltaan
Vielä yhtätoistakaan
Mutta laulun hilpeän
Oppi kujallansa hän

Vaikk′ ei yhtätoistakaan

Он просто мальчик, он как мальчик .
Он знает работу и тени на солнце.
Он насвистывает, когда проходит через лабиринт аллей.
Дорога с туристом и дамой идет по вечерам.

Он не из своих лет.
Еще одиннадцать.
Маленькая кудрявая головка
* В темноте переулка *

Он будет насвистывать и петь тебе свою историю.
И углы аллеи с их тенями.
Он точно знает, чего хочет.
Она никогда не откажет ему, хотя и таится опасность.
Никакого совета сыну.
Я надеюсь отец Анна

Он не из своих лет.
Еще одиннадцать.
Но песня веселая.
Он учился в своем переулке.

Он будет насвистывать и петь тебе свою историю.
И углы аллеи с их тенями.
Он точно знает, чего хочет.
Она никогда не откажет ему, хотя и таится опасность.
Никакого совета сыну.
Я надеюсь отец Анна

Он не из своих лет.
Еще одиннадцать.
Но песня веселая.
Он учился в своем переулке.

Хотя и не одиннадцать.