Текст и перевод песни Onar - Miejsce W Oparach Absurdu

Miejsce W Oparach Absurdu

Ej, ah, ah

Wiesz, wciągam to do płuc i mielę, i mielę, mielę go
Jak pierwszy szlug i mielę, i mielę, i mielę, mielę go
Jest wiele dróg, ale nie wiele, nie wiele, nie wiele chcą
Ci, którzy się na prawdę nim nie sztachnęli
Wiesz, wciągam to do płuc i mielę, i mielę, mielę go
Jak pierwszy szlug i mielę, i mielę, i mielę, mielę go
Jest wiele dróg, ale nie wiele, nie wiele, nie wiele chcą
Ci, którzy przez miasto nie przeszli, tylko przebiegli

Zapach miasta ciągle w korkach, tak pachną kłopoty
Smażone kurczaki z KFC, plus papierosy
Plus jej lakier, i włosy, i balsam do ciała
Plus spaliny na ulicach dziurawych, Warszawa
Ktoś wpierdala kebaba i śmierdzi czosnkiem obok
Bezdomne dziecko siedzi z klejem i workiem
Jakiś pijak z gitarą gra melodie rzewne
Ma więcej talentu niż ci z Must Be The Music, to pewne
Banda studentów biegnie na poprawkę
Tamtemu umarła żona, wali wódę o dwunastej
Dzień w dzień już nie ma kaca, taka kara
Tak jak dziwki, która jest w ciąży i cały czas zarabia
Taryfiarze robią wałki pod lotniskiem, na centralnym
Chińskie budy, obce blachy, tu hustlerzy i banany
Ja to chłonę wszystko przez skórę, przez płuca
To jest chore, w oparach absurdów oddycham

Wiesz, wciągam to do płuc i mielę, i mielę, mielę go
Jak pierwszy szlug i mielę, i mielę, i mielę, mielę go
Jest wiele dróg, ale nie wiele, nie wiele, nie wiele chcą
Ci, którzy się na prawdę nim nie sztachnęli
Wiesz, wciągam to do płuc i mielę, i mielę, mielę go
Jak pierwszy szlug i mielę, i mielę, i mielę, mielę go
Jest wiele dróg, ale nie wiele, nie wiele, nie wiele chcą
Ci, którzy przez miasto nie przeszli, tylko przebiegli

Piję wyciskany sok, patrząc na bezdomnych
Ulica to ich dom, na pewno nie wymarzony
Gdzie popełnili błąd, pewnie myślą często o tym
Każdy drżącą dłoń wyciąga po parę złotych
Życie wysyła na front, nie daje żadnej broni
Gonią wymarzony ląd, lecz nie każdy go dogoni
Wielu miało boski plan, znam te historie
Przez tydzień mieli szmal, dziś całe życie mają w torbie
Ja tutaj żyję, na płytach daję miasta portret
W oparach absurdu, od tego gówna mam odme
Jedni umierają młodo, w walce o życie godne
Inni na osiemnastkę od ojca dostają Porsche
Tym drugim nie zazdroszczę, tym pierwszym dopinguje
To co zdobyte pracą cieszy sto razy dłużej
Kogo budzą koszmary, a kto spełnia swój sen
Życzę spokojnej nocy, kłaniam się z miasta P do N

Wiesz, wciągam to do płuc i mielę, i mielę, mielę go
Jak pierwszy szlug i mielę, i mielę, i mielę, mielę go
Jest wiele dróg, ale nie wiele, nie wiele, nie wiele chcą
Ci, którzy się na prawdę nim nie sztachnęli
Wiesz, wciągam to do płuc i mielę, i mielę, mielę go
Jak pierwszy szlug i mielę, i mielę, i mielę, mielę go
Jest wiele dróg, ale nie wiele, nie wiele, nie wiele chcą
Ci, którzy przez miasto nie przeszli, tylko przebiegli

Wczoraj oglądałem zdjęcia, brat
Nic już nie jest tak prawdziwe jak te zdjęcia, a
Tamte miejsca patrz, bloki miały inny kolor
I nie było tutaj fałszu, bo nikt nie wiedział co to
Za każdym razem kiedy wracam do tych wspomnień
Mogę je poczuć ale nigdy już nie dotknę
Mogę w minutę dotrzeć na starą dzielnię
Ale już trudniej będzie dostrzec w niej stary teren
Więcej nie zobaczę tych dziecięcych twarzy
Które mogły zrobić wszytko, dziś nawet nie chcą marzyć
Kto jest twoim przyjacielem? Ten kto bierze z tobą
Czy ten, z którym miałeś kwas bo cię chciał odciągnąć?
Zrobiliśmy kilka tatuaży na tych blokach
Nie, że jakieś tagi ale zostawiliśmy imiona
Wiele pojęć, niezrozumiałych ruchów odpycha
To jest chore, w oparach absurdu oddycham

A Place In The Haze Of Absurdity

Hey, ah, ah

You know, I inhale it into my lungs and grind, and grind, grind it
Like my first cigarette, and grind, and grind, and grind, grind it
There are many paths, but not many, not many, not many want it
Those who haven't truly been stung by it
You know, I inhale it into my lungs and grind, and grind, grind it
Like my first cigarette, and grind, and grind, and grind, grind it
There are many paths, but not many, not many, not many want it
Those who haven't walked through the city, only ran

The smell of the city constantly in traffic jams, that's how trouble smells
Fried chicken from KFC, plus cigarettes
Plus her perfume, and hair, and body lotion
Plus exhaust fumes on the potholed streets, Warsaw
Someone's stuffing down a kebab and reeks of garlic next to me
A homeless child sits with glue and a bag
Some drunk with a guitar plays mournful melodies
He has more talent than those on Must Be The Music, that's for sure
A bunch of students running to a retake exam
That guy's wife died, he's hitting the bottle at noon
Day after day, he doesn't have a hangover anymore, such is the punishment
Just like the hooker, who's pregnant and still working
Taxi drivers rip people off at the airport, at the central station
Chinese food stalls, foreign license plates, hustlers and bananas here
I absorb it all through my skin, through my lungs
It's sick, I breathe in the haze of absurdities

You know, I inhale it into my lungs and grind, and grind, grind it
Like my first cigarette, and grind, and grind, and grind, grind it
There are many paths, but not many, not many, not many want it
Those who haven't truly been stung by it
You know, I inhale it into my lungs and grind, and grind, grind it
Like my first cigarette, and grind, and grind, and grind, grind it
There are many paths, but not many, not many, not many want it
Those who haven't walked through the city, only ran

I drink freshly squeezed juice, looking at the homeless
The street is their home, certainly not their dream one
Where did they make a mistake, they probably think about it often
Each one stretches out a trembling hand for a few zlotys
Life sends them to the front lines, doesn't give them any weapons
They chase their dream land, but not everyone catches it
Many had a divine plan, I know those stories
They had cash for a week, today their whole life is in a bag
I live here, on my records I paint the city's portrait
In the haze of absurdity, I have pneumothorax from this shit
Some die young, fighting for a decent life
Others get a Porsche from their dad for their eighteenth birthday
I don't envy the latter, I cheer for the former
What's earned through work brings joy a hundred times longer
Who gets woken up by nightmares, and who fulfills their dream
I wish you a peaceful night, I bow from the city, P to N

You know, I inhale it into my lungs and grind, and grind, grind it
Like my first cigarette, and grind, and grind, and grind, grind it
There are many paths, but not many, not many, not many want it
Those who haven't truly been stung by it
You know, I inhale it into my lungs and grind, and grind, grind it
Like my first cigarette, and grind, and grind, and grind, grind it
There are many paths, but not many, not many, not many want it
Those who haven't walked through the city, only ran

Yesterday I was looking at pictures, sis
Nothing is as real as those pictures anymore, huh
Those places, look, the blocks had a different color
And there was no fakeness here because nobody knew what it was
Every time I return to those memories
I can feel them but I can never touch them again
I can reach the old neighborhood in a minute
But it will be harder to see the old terrain in it
I won't see those children's faces anymore
Who could do anything, today they don't even want to dream
Who is your friend? The one who takes with you
Or the one you had a fight with because he wanted to pull you away?
We did some tattoos on those blocks
Not some tags but we left names
Many concepts, incomprehensible movements repel
It's sick, I breathe in the haze of absurdities