Текст и перевод песни Onur Akın - Ne Olur Bir Sabah

Ne Olur Bir Sabah

"Bakmayın çekilen perdelerin,
Aydınlık oluşuna bu şehirde.
Renk renk desenlerine kanmayın
Saklısında kimbilir kaç yüreği
Bu ayrılıklar, boğar.
Kimbilir, ardına kadar susmuş ömürleri,
Paslanmış ne çok kapı bekler!

Hasretin gibi çarpıyorum kapıları.
Soluk soluğa atıyorum kendimi sokağa.
Taşlarında izmaritlerimi ezdiğim kaldırımlar,
Sicim bir yağmur altında .
Bir yanıtım yoktur,
Seni soran açelyalara.

Bir meyhane bulur beni.
Beyaz keteni kirlenmiş masalar.
Yorulmuş bir rakı alır beni.
Kalbime seni sorar."

Ne olur bir sabah kapım çalınsa
Açınca gülüşün içime dolsa
Belki bir meyhane biraz da rakı
Sen türkü söylesen ben eşlik etsem

"O an duracak zannederim bu gevezeyi,
Sol kolumda bu aşkın uyuşmuş ağrısı
Otuzbeşlik ne ki,
Meyhaneci, yetmişlik getir!
Tek başına gitmiyor zıkkım,
Kavunun tadı zehir
Sen yoksun boynu bükük saatlerin
Bu akşam "dürüyemin güğümleri kalaylı",
Gitmiyor be abla, değiştir şu bantı.

"Bu ne sevgi ah, bu ne ızdırap
Zavallı kalbim ne kadar harap"
çalmıyor artık
öyle ya çoktan göçmüş abdullah yüce!."

Geceye su gibi dökülse sesin
Bizimle hüzünlü türküler gülse
Ellerin elimi bulsa ansızın
Kalbimden kalbine çiçekler koşsa

Ne Olur Bir Sabah

"Don't be fooled by the drawn curtains,
Because this city is full of light.
Don't fall for the colorful patterns,
Hiding countless broken hearts
These separations, they suffocate.
Who knows how many lives have been silenced forever,
How many rusty doors await!"

Like your longing, I knock on doors.
Out of breath, I throw myself into the streets.
The sidewalks where I crush my cigarette butts,
Under a torrential rain.
I have no answers,
For the azaleas that ask for you.

A tavern finds me.
Tables with stained white linen.
A tired raki takes me in.
It asks my heart about you."

Oh darling, if only you would knock on my door one morning,
And when I opened it, your smile would fill me.
Maybe a tavern and some raki,
You sing a song and I'll accompany you.

"In that moment, I think I'll stop this chatter,
The numb pain of this love in my left arm
Thirty-five is nothing,
Tavern keeper, bring me a seventy-five!
This poison won't go away on its own,
The taste of melon is bitter
The hours are bent and broken without you
Tonight, "May my jugs be tinned",
It doesn't go away, sister, change the tape.

"Oh, this love, this agony,
My poor heart is so broken"
It doesn't beat anymore,
Abdullah Yüce has long since passed away!"

If only your voice would pour down like rain on the night,
The sad songs would laugh with us,
If your hands found mine suddenly,
Flowers would run from my heart to yours.