Текст и перевод песни Orhan Gencebay - Aysem

Aysem

İklimler çileme çare bulmuyor
Mevsimler halimi sormuyor Ayşen!
Sakiler derdime derman olmuyor
Şarkılar yaramı sarmıyor Ayşen!

İlkbahar yaz derken, hazanım soldu
Murada ermeden miadim doldu
Kalp gözüm ellere bakarkör oldu
Senden başkasını görmüyor Ayşen!

Hasretin tüketti bütün varımı
Seraba döndürdü, hülyalarımı
Ne kadar süslesen rüyalarımı
Sabahlar hayıra yormuyor Ayşen!

Ağlarsan matemin yağar geceme
Gülersen mehtabın doğar geceme
Lale devri geldi gönül bahçeme
Senden gayri çiçek girmiyor Ayşen!

Kapattın gönlümün sevinç yönünü
Ümidim görmüyor sensiz önünü
Takvimler bilmiyor dönüş gününü
Saatler vuslatı vurmuyor Ayşen!

Feleğe isyanım arttı git gide
Gençliğim su gibi aktı gittide
Ömrümü ellere sebil ettide
Bana bir damlanı vermiyor Ayşen!

Ardından çilemem çağlamam diye
Yas tutup karalar bağlamam diye
Kaç kez and içtiler ağlamam diye
Gözlerim sözünde durmuyor Ayşen!

Ey alev yanaklım, volkan dudaklım
Ne bir yalanım var, ne gizlim saklım
Herşeye erdi de, zavallı aklım
Seni unutmaya ermiyor Ayşen!

Dostlarım namıma Ferhat dese de
Ruhum aşk elinden imdat dese de
Kör şeytan resmini yırt at dese de
Ellerim bir türlu varmıyor Ayşen!

Aysem

No climates provide relief for my suffering
No seasons care about my state, Ayşen!
Wine stewards do not offer a solution for my pain
No songs heal my wounds, Ayşen!

I grew old before my youth and middle age passed
My time ran out before I achieved my goals
My heart's eyes have gone blind staring at others
It sees no one but you, Ayşen!

Your absence has consumed my entire being
It has turned my dreams into mirages
No matter how much you beautify my dreams
The morning does not bring good news, Ayşen!

When you cry, your sorrow rains down on my nights
When you smile, the moon rises over my nights
The time of tulips has come in the garden of my soul
No other flower can enter but you, Ayşen!

You have closed the door to joy in my heart
My hope is blind without you
Calendars do not know the day of your return
Clocks do not announce the time of our reunion, Ayşen!

My rebellion against fate grows
My youth has passed like water
It has made me a servant to others
Yet it does not give me a single drop, Ayşen!

They swore that I would not weep after you
That I would not mourn and wear black
That I would not cry and lament
But my eyes do not keep their word, Ayşen!

Oh, my fiery-cheeked, volcano-lipped love
I have no lies, no hidden secrets
I have found everything, but my poor mind
It fails to forget you, Ayşen!

My friends call me Ferhat in your name
My soul cries out for your love
The devil himself begs me to let go
Yet my hands cannot bring themselves to do it, Ayşen!