Текст и перевод песни Ornette - Przystanek

Przystanek

Na przystanku ludzkich bzdur
Trąca w bok przewrca.
Napada deszcz, popycha ktoś -
W dół, kto nigdy nie przeprasza
Chłam zamokniętych tłustych łbów.
Dymiący tani szlug.
W bełkocie smrodu cudzych win -
Spadają w dół.

Kto zmusił ich by żyć,
Nie dając nic.
Z rozumu chęci łyk - stracony byt
Za jaką cenę dziś kupują sny
O życiu w kropli chwil.
Kto zmusił ich by żyć, spadać w dół
I nikim być

Nieprzytomnie wstaje świt,
Bez cienia szarych dni
Żar słońca spala nawet wiatr
Wiatr o nich dziś tu zapomniał
Nieprawdy poczuć gorzki łyk,
Na koniec dnia bez wiary
Na lepszy dzień staczają się.

Kto zmusił ich by żyć,
Nie dając nic.
Z rozumu chęci łyk - stracony byt
Za jaką cene dziś kupują sny
O życiu w kropli chwil.
Kto zmusił ich by żyć, spadać w dół
I nikim być

Kto zmusił ich by żyć
Kto zmusił ich by żyć
Kto zmusił ich by żyć
Kto zmusił ich ...

Bus Stop

At the bus stop of human nonsense
He knocks me sideways and overturns me.
The rain attacks; someone pushes me down
Who never apologizes
The junk of wet, greasy heads.
A cheap cigarette smoking.
In the babble of the stench of other people’s sins
They fall down.

Who forced him to live
Without giving him anything.
From reason, a sip of desire — a lost existence
For what price does he buy his dreams today
About a life in a drop of moments.
Who forced him to live and fall down
And be nobody

The dawn gets up without feeling it
Without a shadow of grey days
The sun's glow burns away even the wind
The wind has forgotten about him today.
To feel a bitter sip of the untruth
At the end of the day, without faith
In a better day, they tumble.

Who forced him to live
Without giving him anything.
From reason, a sip of desire — a lost existence
For what price does he buy his dreams today
About a life in a drop of moments.
Who forced him to live and fall down
And be nobody

Who forced him to live
Who forced him to live
Who forced him to live
Who forced him to live ...