Текст и перевод песни Ozan Doğulu feat. Yonca Lodi - Hangisine Yanayım

Hangisine Yanayım

Ne badireler atlatıp yamacına ulaştım da
Güz ortasında savrulup yine düştük en başına
Yitirmeden nihayete erecekmiş gibi yaşarken
Zamansız ayrılıktan gözümde yaş son elveda

Şimdi ben bir daha seni görmeyeceğime mi
İlk yağan karın saçına düşmeyeceğine mi
Gittiğin yerden acımı bilmeyeceğine mi
Söyle şimdi ben hangisine yanayım

Şimdi ben bir daha seni görmeyeceğime mi
İlk yağan karın saçına düşmeyeceğine mi
Gittiğin yerden acımı bilmeyeceğine mi
Söyle şimdi ben hangisine yanayım

O gün bugündür yokluğun Tanrı misafiri yürekte
Gittiğinden bir an bile eksilmedi yerin
Yanılır yıkılır yine başlarız aşkın ortasından
Dökülür üstümüze yarım kalmış aşk külleri

Şimdi ben bir daha seni görmeyeceğime mi
İlk yağan karın saçına düşmeyeceğine mi
Gittiğin yerden acımı bilmeyeceğine mi
Söyle şimdi ben hangisine yanayım

Şimdi ben bir daha seni görmeyeceğime mi
İlk yağan karın saçına düşmeyeceğine mi
Gittiğin yerden acımı bilmeyeceğine mi
Söyle şimdi ben hangisine yanayım

Şimdi ben bir daha seni görmeyeceğime mi
İlk yağan karın saçına düşmeyeceğine mi
Gittiğin yerden acımı bilmeyeceğine mi
Söyle şimdi ben hangisine yanayım

À laquelle dois-je me lamenter

Combien de défis j'ai surmontés pour atteindre son flanc,
Au milieu de l'automne, nous avons été à nouveau jetés au début
Vivant comme si nous allions atteindre la fin sans rien perdre,
Une séparation inattendue, des larmes dans mes yeux, un dernier adieu.

Maintenant, dois-je me lamenter de ne plus jamais te revoir ?
De la première neige qui ne tombera jamais sur tes cheveux ?
De ne jamais savoir de ma douleur là où tu es allé ?
Dis-moi maintenant, à laquelle dois-je me lamenter ?

Maintenant, dois-je me lamenter de ne plus jamais te revoir ?
De la première neige qui ne tombera jamais sur tes cheveux ?
De ne jamais savoir de ma douleur là où tu es allé ?
Dis-moi maintenant, à laquelle dois-je me lamenter ?

Depuis ce jour, ton absence est l'hôte de Dieu dans mon cœur.
Depuis ton départ, ta place n'a jamais diminué d'un instant.
Nous nous trompons, nous nous effondrons, et nous recommençons au milieu de l'amour.
Les cendres d'un amour inachevé se répandent sur nous.

Maintenant, dois-je me lamenter de ne plus jamais te revoir ?
De la première neige qui ne tombera jamais sur tes cheveux ?
De ne jamais savoir de ma douleur là où tu es allé ?
Dis-moi maintenant, à laquelle dois-je me lamenter ?

Maintenant, dois-je me lamenter de ne plus jamais te revoir ?
De la première neige qui ne tombera jamais sur tes cheveux ?
De ne jamais savoir de ma douleur là où tu es allé ?
Dis-moi maintenant, à laquelle dois-je me lamenter ?

Maintenant, dois-je me lamenter de ne plus jamais te revoir ?
De la première neige qui ne tombera jamais sur tes cheveux ?
De ne jamais savoir de ma douleur là où tu es allé ?
Dis-moi maintenant, à laquelle dois-je me lamenter ?