Текст и перевод песни Ozbi feat. Gülce Duru - Hayat Garip (Live)

Hayat Garip (Live)

Hayat garip
Mesela yürekler çukur, içine düşenler vakur
Geceyi bilenler çamur, ileri gidenler durun
Garda çalınmış bavul
Geriye gidenler çalıp, çoktan yarılamış yolu
Hayat garip
Bi′ gün köşeye sinmiş ağlıyo
Bi' gün yaşlı güneşe sinirlenmiş bağırıyo
Bi′ gün hayallerini toparlayıp, kapıyı çekip çıkmış
Sonra dönmüş arkaya sümkürerek bağırıyo
Garip bu hayat
Ölümü tercih etmiş sevdiği
Heralde bundan sonra delirmiş unutmuş ölmeyi
Gülümsemiş demişler "Al bu senin kimliğin"
Ve bi' öğretmensin ilkin öğreticen yenmeyi
Hayat düşünceli
Ne zaman öğrenmişti bilmeyi dedi ki
"Ne ara bildim birini kaldırıp devirmeyi"
Hangi gündü, hangi günde doğdu bilgi?
Evet bi' duygu geldi ama anlamayı hangi duygu sildi?
Hayat endişeli
Dedi ki "Yok bir şeyim"
Az önce sorguladım ve şimdi dört köşeyim
Kimle ters düşeyim, yaşarken ilk neşeyi
Gürül gürül akan bi′ nehir var mı aşk içeyim
Hayat masum
Hiç unutmaz ki ilk geceyi
Çünkü demiş "Yağmur yerine ben geçeyim"
Bi′ kere demiş bunu ve sonra gürlemiş bulut
"Bilmiyorsun bi' fırtınanın savurduğunu kaç kişiyi"
Korkundan susar insanlar
Halbuki sen garip Abdal
Ruhundan kaçar insanlar
Halbuki sen garip Hakan
Hayat heyecanlı, sanki cap canlı
Aşkı sığdırdı gönlüne bi′ şarkı patlattı
Yoksulluğunu atlattı
Gökyüzüne tutunmuş salıncaktı
Hayat bağlandı, kayıp sağlandı
Ölüm dağlandı, sevdalandı
Alev harlandı, buharlandı
Bi' cam o an patlayan bi′ volkandı
Garip bu hayat
Çünkü oksijen bağımlısı
Fakat en sevdiği şey de nefeslerin paylaşılması
Hazır mısın?
Kolay rüzgarın kırılması
Şimdi öp havayı öp ki aşkın kulakları çınlasın
Bak bu hayat robot değil
Nefes bağımlısı
En sevdiği şey de enerjinin dağılması
Hazır mısın?
Kolay rüzgarın kırılması
Şimdi öp havayı öp ki aşkın kulakları çınlasın
Korkundan susar insanlar
Halbuki sen garip Abdal
Ruhundan kaçar insanlar
Halbuki sen garip Hakan
Korkundan susar insanlar
Halbuki sen garip Abdal
Ruhundan kaçar insanlar
Halbuki sen garip Hakan
Korkundan, ruhundan
Korkundan, ruhundan
Korkundan, ruhundan
Korkundan, ruhundan
Korkundan

Life is Strange (Live)

Life is strange
Like hearts are deep, those who fall in are dignified
Those who know the night are mud, those who go forward stop
A stolen suitcase at the station
Those who go back steal and have long since passed the road
Life is strange
One day he's crying in the corner
One day he's yelling at the old sun
One day he packs up his dreams, closes the door and leaves
Then he turns around and shouts, "SNIFF!"
This life is strange
Death chose his beloved
Now he must be crazy, he has forgotten to die
They smiled and said, "Here is your identity"
And you are a teacher, first you will teach victory
Life is thoughtful
When did he learn to know? He said,
"When did I know to lift someone up and defeat them?"
What day, on what day was knowledge born?
Yes, a feeling came, but which feeling erased understanding?
Life is anxious
He said, "I'm fine"
I questioned him a moment ago and now I'm all over the place
With whom should I fall out, while living the first joy?
Is there a flowing river of love I can drink?
Life is innocent
He never forgets the first night
Because he said, "I will replace the rain"
He said it once and then the clouds roared
"You don't know how many people a storm can knock over"
People are afraid to speak
Yet you are strange Abdal
People run from your soul
Yet you are strange Hakan
Life is exciting, as if it were alive
He fit love into his heart and sang a song
He overcame his poverty
He was a swing hanging from the sky
Life was connected, the lost was found
Death was scattered, he fell in love
The flame burned, it evaporated
A glass that moment burst was a volcano
This life is strange
Because it is addicted to oxygen
But its favorite thing is the sharing of breaths
Are you ready?
It's easy to break the wind
Now kiss the air, kiss it so that love's ears will ring
Look, this life is not a robot
It is addicted to breath
Its favorite thing is the dispersion of energy
Are you ready?
It's easy to break the wind
Now kiss the air, kiss it so that love's ears will ring
People are afraid to speak
Yet you are strange Abdal
People run from your soul
Yet you are strange Hakan
People are afraid to speak
Yet you are strange Abdal
People run from your soul
Yet you are strange Hakan
From fear, from your soul
From fear, from your soul
From fear, from your soul
From fear, from your soul
From fear